انتظار می رود، حسن روحانی رییس جمهور ایران در جریان نخستین مسافرت رسمی اش به سازمان ملل متحد، روحیهء جدید و شفافیت بیشتر را متبارز سازد.
قبل از سفر حسن روحانی، ایران با اعلان اینکه حاضر است، در سیاست خارجی اش از خود "انعطاف قهرمانانه" نشان دهد و تعدادی از زندانیان سیاسی را نیز از زندان هایش رها ساخت، انتظارات را بلند برده است. اما دلایلی زیاد هم وجود دارد که نمی توان تغییرات اساسی را در مسیر آن کشور انتظار داشت.
یکی از این دلایل ماهیت مذهبی رژیم ایران است که به شیوهء لغزش ناپذیر توسط رهبر مذهبی آن کشور اداره می شود. هر نوع تغییر اساسی خطر تخریب مشروحیت نظام را در قبال دارد.
انوش احتشامی (Anoush Ehteshami) کارشناس انستیتوت دورهام بریتانیا با اظهار اینکه حسن روحانی خودش یک ملا بوده، از خطرات باز کردن کامل دروازه ها خوب اطلاع دارد، می گوید: "طبعاً به هر اندازه که شما کمند را آزادتر سازید، به همان اندازه تقاضا ها بیشتر می شود. می توان گفت که روحانی همیشه در وعده هایش در مسایل اقتصادی و فرهنگی خیلی محتاط بوده است. روحانی می گوید"نمی توان محدودهء سیستم جاری ما را وسعت داد.""
از ماه اگست تا اکنون تغییراتی را که با آمدن حسن روحانی صورت گرفته است، می توان بیشتر به مثابهء حرکات حسن نیت، نه تغییرات اساسی مشاهده کرد.
حسن روحانی در مصاحبه با تلویزیون ان. بی. سی امریکا گفته است، در مورد برنامهء اتمی، برای رسیدن به یک توافق با غرب، آیت الله علی خامنه ای رهبر مذهبی ایران به او صلاحیت کامل داده است.
اخیراً ایران حقوقدان فعال حقوق بشر نسرین ستوده و تعدادی زندانیان دیگر را که در جریان تظاهرات سال 2009 دستگیر شده بودند، از زندان آزاد کرد.
بنا بر دلایل مختلف، رهایی زندانیان در عرصهء داخلی و بین المللی به مثابهء یک حرکت حسن نیت تلقی شده است، چه یک تغییر را از رژیم زمخت احمدی نژاد نشان می دهد.
علی رضا نوری زاده (Alireza Nourizadeh) رییس مطالعات عرب و ایران در لندن، می گوید: "حسن روحانی امید های با خودش آورده است، اما نه به اندازهء که محمد خاتمی رییس جمهور اصلاح طلب با خود آورده بود. مردم انتظار آن را ندارند که روحانی یک خاتمی دیگر باشد، اما آنها انتظار دارند که حسن روحانی را حداقل یک هاشمی رفسنجانی دیگر ببینند. کمی آزادی داشته باشند، سفر کرده بتوانند و تجرید نشوند."
علی رضا نوری زاده (Alireza Nourizadeh) رییس مطالعات عرب و ایران در لندن می گوید، آنچه را که ایرانی ها باید بخواهند اینست که قادر به اظهار نظر در مورد مسایلی باشند که بر زنده گی شان تاثیردارد و رژیم ایران نمی تواند این تقاضای مردم را تحمل کند.
