باشنده گان پامیر بدخشان، خواهان ایجاد مراکز صحی و مکاتب هستند

پامیر بدخشان در دورترین نقطه ولایت بدخشان قرار دارد و به علت عدم توجه دولت‎ها وقت به این منطقه، زندگی مردم آن‎جا در این عصر پیشرفت و ترقی هنوز هم به دوره کمُون اولیه شباهت دارد.

باشندگان منطقه پامیر ولسوالی واخان ولایت بدخشان می‌گویند که راه های موصلاتی این ولسوالی صعب العبور بوده وبخصوص در فصل زمستان از اثر بارنده گی‌های سنگین برف راه ولسوالی واخان برای چندین ماه مسدود می‌باشد.

شماری از باشندگان پامیر ولسوالی واخان به هدف رساندن مشکلات شان به مسوولان محلی ولایت بدخشان به شهر فیض آباد آمده بودند،آنان در صحبت با رادیو آزادی گفتند که هفت روز پیاده منزل نموده اند تا به شهر فیض آباد برسند.

آنان می‌گویند که در پامیر بدخشان بیش از 500 خانواده زندگی می‌کنند که از اثر نبود مکاتب تمامی مردم این ساحه از نعمت سواد و علم محروم اند و به مراکزی صحی نیز دسترسی ندارند:

" نام مه عبدالرسول است، ما مشکلات زیاد داریم در وطن مان سرک نداریم،کلینیک نداریم،مکتب نداریم،با مشکلات مواد غذای نیز روبرو هستیم و مواد حیوانات ما هم امسال کمبود است نزدیک است که تمامی حیوانات ما از بین برود ما آمدیم که مشکلات خود را بگوش مقامات برسانیم. "

به اساس گفتۀ های مردم قرغز پامیر که در یک سال صرف دو ماه زمینه رفت و آمد آنان از پامیرها به مرکز ولسوالی واخان مساعد می‌باشد و هرگاه فردی در جریان ده ماه به مشکل صحی روبرو گردد، باید بمیرد.آنان از حکومت وحدت ملی می‌خواهند که باید به این منطقه دوردست توجه بیش‌ترنمایند.

درهمین حال شاولی الله ادیب سرپرست ولایت بدخشان با تایید مشکلات مردم قرغز پامیرهای ولسوالی واخان بدخشان می‎گوید که بنا بر سردی هوا و مسدود بودن راه های مواصلاتی درفصل زمستان نمی‎توانند به مشکلات آنان بگونهء اساسی رسیده گی نمایند:

" پامیر از مرکز فیض آباد دور است یک مشکل، مشکل دیگر این است که ساحه پامیر 6000 متر ارتفاع بلند دارد،در آن‎جا مشکل این است اگر هرگاه ما خواسته باشیم که در آن جا خدمات صحی عرضه کنیم اول در آن جا داکتر و یا کادرهای محلی یافته نمی‌توانیم وقتیکه به مشکلات مردم قرغز و یا باشندگان پامیرها رسیده گی کرده می‌توانیم که کادرهای محلی را از خودشان تربیه کنیم هم در بخش صحی و هم دربخش معلمی و در سایر بخش ها. "

باشندگان پامیرها متشکل ازمردم قرغزها و مردمان بومی پامیرها می‌باشند که قرغزها بیشتر سنی مذهب بوده و یک اقلیت اسماعیلیه نیز درآن‌جا زندگی می‌کنند.

پامیرها به پامیر خورد و کلان تقسیم می‌شوند، شغل مردمان پامیر بصورت عموم مالداری بوده، تربیه غژگاو، گوسفند، بُز و تهیه محصولات از قبیلی لبنیات، پوست، پشم و غیره بوده که اقتصادی آنان به همین موارد یاد شده متکی می‌باشد.

اجمل آرین، بدخشان