شاپینگ مال گلبهار در نزدیکی وزارت خارجه افغانستان در شهر کابل به مرکز کسب و کار قاچاق افغانها به اروپا مبدل شده است.
در زیر خانهء این مرکز تجارتی بیش از 50 نماینده گی مسافرتی کار و بار فراتر از فروش تکت رفتن به مکه را انجام میدهند و در این روز ها به مرکز ملاقات قاچاقبران و افغان های مبدل شده که می خواهند به قصد اروپا کشور را ترک کنند.
بعد از پایان ماموریت محاربوی نیرو های امریکایی و ناتو در افغانستان در دسمبر سال 2014 میلادی، بی امنی و بیکاری در افغانستان چندین برابر افزایش یافته، طالبان در تعدادی از ولایات افغانستان پیشروی کرده و در نتیجهء جنگ و درگیری ها در این کشور تلفاتی ملکی ها به سطح بلند آن رسیده اند.
همین است که افغانها برای زنده‌گی بهتر راه اروپا را در پیش می گیرند. افغانها مهاجر در اروپا سومین گروه پناهجویان را تشکیل می دهند.
بر اساس گزارش یک مرد خوش لباس افغان، خارج از این مرکز تجارتی در موتر نوع تیوتا نشسته و دستیار وی تماس های تیلفونی را یکی پی دیگر می گیرد و می گوید که رئیس صاحب مصروف است.
رئیس او که در اصل یک قاچاقبر است، در صورت افشا نکردن نامش به خبرگزاری دی پی ای آلمان می گوید، بسته شدن مرزها در اروپا بالای کسب و کار شان تاثیر وارد نکرده و آنها در یک هفته حداقل سی افغان را به اروپا می فرستند.
این قاچاقبر می گوید، افغانهای پناهجو که در مرز میان یونان و مقدونیه بی سرنوشت گیر مانده اند، اصلاً پول ندارند تا به پولیس سرحدی بپردازند. به این معنی که پولیس سرحدی اروپا از پناهجویان پول اخذ میدارند و آنها را اجازه می دهند که به سوی اروپای شمالی و غربی بروند.
این مرد قاچاقبر می گوید، آنها باید 400 تا 500 یورو پول بدهند تا مرز را عبور کنند و به گفتهء وی پولیس با اخذ رشوت هر شب به 50 تا 100 نفر اجازهء عبور می دهد.
اما با وجود مشکلات ناشی از خطرات در مسیر راه، مسدود بودن سرحدات اروپا و عدم پذیرش افغان های مهاجر در کشور های اروپایی بازهم تعدادی حاضر اند این راه خطرناک را طی کنند.
بر اساس گزارش آژانس خبری دی پی ای آلمان تعدادی در جستجوی راه های بدیل اند.
علی سینا می گوید، خانواده ها و عدهء از افغانها تا هنوز افغانستان را به قصد اروپا ترک می کنند. او گفت خانواده های را می شناسد که از کابل راهی ایران شده تا از آنجا به اروپا برسند.
خبر گزاری دی پی ای آلمان، در ادامه این گزارش می گوید، تعدادی از خانواده ها و افراد دیگر راه پاکستان را در پیش گرفته، نخست در شهرهای اینکشور درخواست پناهنده گی می دهند و پس از آن طریق به اروپا می روند.
اما پاکستان دیگر کشور مطمین برای پناهجویان نیست.
از سوی دیگر تعداد از خانواده ها، از طریق هند و از آنجا به مالیزیا خود را به اروپا می رسانند، زیرا هند به بسیار ساده گی به افغانها ویزه می دهد.