مارینا گلبهاری ستارۀ فلم "اسامه" هم مهاجر شد

مارینا گلبهاری که در سال ۲۰۰۱ میلادی هنوز ده‎ سال داشت و در سرک‎های شهر کابل مجله می‎فروخت، در فلم افغانی "اسامه" نقش مرکزی را بازی کرد، خوب درخشید و به یک ستارۀ سینمای افغانستان مبدل شد.

فلم "اسامه" که توسط کارگردان افغان صدیق برمک ساخته شده به جوایز اسکار کاندید و برندۀ جایزۀ گولدن کلوب شناخته شده‌است.

اینک مارینا گلبهاری ۲۴ سال دارد و همراه با شوهرش به فرانسه مهاجر شده‎است.

مارینا گلبهاری ۲۴ سال دارد.

به نوشتۀ آژانس خبری فرانس پرس، مارینا گلبهاری و شوهرش که پنج ماه قبل برای اشتراک به یک فستیوال فلم به فرانسه آمده بودند، در فرانسه باقی مانده و در یک پناهگاه حقیر مهاجران در شرایطدشوار زنده‌گی می‌کنند.

مارینا گلبهاری به آژانس خبری فرانس پرس گفته است:

"سینما زنده‌گی من است و در فلم من همه چیز را در مورد مردم خود گفته می‌توانم."

نورالله عزیزی شوهر مارینا مانند میلیون‌ها افغان که در اثر تهاجم اتحاد شوروی سابق مهاجر شده‌اند، در دهۀ ۱۹۸۰ میلادی در غربت پاکستان بزرگ شده‎است و با خوابیدن در زیر خیمه وعبور از کارهای دشوار مانند کار در فابریکه بوت سازی به سینمای افغانستان راه یافت و با اندام ورزشی‎اش نقش یک پولیس افغان و عسکری را بازی کرد که با طالبان می‎جنگد.

نقش یک پولیس افغان و عسکری را بازی کرد که با طالبان می‎جنگد.

نورالله عزیزی با مارینا گلبهاری از طریق شبکۀ اجتماعی فیسبوک ملاقات کرد و آشنایی‌شان به ازدواج انجامید، اما این وصلت توسط خانواده عزیزی استقبال نشد، طوریکه حتی در مراسم عروسی ایشان در سپتامبر سال گذشتۀ میلادی اشتراک نکردند.

نورالله عزیزی می‌گوید:

"خانواده‌ام از اینکه خانم ام یک هنرپیشۀ سینماست می‌شرمد و اینکه عکس او را همۀ جهان دیده‌است."

چاپ شدن یک عکس بدون چادر مارینا گلبهاری که در فستیوال بوسان در کوریای جنوبی گرفته شده بود، توجه را به او جلب کرد.

عکس بدون چادر مارینا گلبهاری که در فستیوال بوسان در کوریای جنوبی گرفته شده بود.

او را از طریق شبکه‌های اجتماعی بدکاره خواندند و این مسئله باعث شرم بیشتر خانوادۀ شوهرش شد.

نورالله عزیزی به آژانس خبری فرانس پرس گفته‌است که ملای قریۀ‌شان در ولایت کاپیسا گفته‌است که او حق ندارد به آن منطقه برگردد و مارینا باید بمیرد، فامیل‎هایشان نیز پیام‎های تهدید به مرگ را دریافت کرده‎اند.

نورالله عزیزی می‎گوید که آنها هیچگاهی در مورد باقی ماندن در فرانسه فکر نکرده بودند و در افغانستان خوشبخت بوده همه چیز داشتند.

مارینا گلبهاری می‎گوید:

"در گذشته من همیشه در مورد آینده خیال پردازی می‎کردم، اما اینک صرف به گذشته فکر می‎کنم."