درس مـــعلم ار بـــود زمــــزمۀ محبتی
جمعه به مکتب آورد طفل گریز پــا را
مکتب یكی از نهادهای تربیتی و آموزشی مهم است كه نیازمند مشاركت اولیای دانشآموزان است. خانوادهها با ارایه بسیاری از اطلاعات مربوط به رفتار شاگردان و نو جوانان، میتوانند بخاطر شناخت مسایل تربیتی و راه حلهای آن، مکتب را به صورتبهتری یاری برسانند.
اما اگر نیم نگاهی در قسمت پیوندهای بین خانوادههای افغانستان و مکتب بکنیم، میبینیم که بین خانواده و مکتب رابطۀ وجود ندارد یا اگر هم است به گونۀ خیلی ضعیف که از این موقع بعضی اطفال استفادۀ نادرست کرده و مکتب گریزی کرده و بالاخره به بیراهه کشانده میشوند.
نجیب الله متعلم صنف هشتم یکی از مکاتب شهر کابل از جمله شاگردانیست که از درس و مکتب خسته شده و بسیاری روز ها با دوستانش از مکتب خارج شده و به تفریح میرود.
گفته میشود کوتاهی والدین و مسئولان مکاتب درین زمینه بحران آفرین است. چون جوانانی که امروز از مکتب فرار میکنند، مرتکب جرایم خطرناک شده یا به دام اعتیاد گرفتار میشوند و یا هم به کارهای ضد اخلاقی رو می آورند.
نسرین باشندۀ شهر کابل که مدتی قبل در یکی از لیسه های دخترانۀ شهر کابل به حیث معلم ایفای وظیفه میکرد گفت: سوء استفاده از نام دیموکراسی در این کشور، سبب شده است تا بعضی از اطفال مکتب بی بند و بار شوند.
وی قصۀ یکی از شاگردانش را که این دختر به بهانۀ مکتب به جای دیگری میرفت این نیز گفت. اما چرا برخی شاگردان مکتب گریزی میکنند؟ این سوال را از عبدالصابر جنبش عضو اکادمی علوم افغانستان پرسیدیم وی برخی عوامل عمده را توضیح داد که شما در این برنامه با نظریات مختلف دیگر شنیده میتوانید...
تهیه کننده:شمیلا جاوید
Your browser doesn’t support HTML5