فقر یک تعداد زنان را در بلخ به کار کردن مجبور ساخته‌است

بلخ ولایتی است که زنان نیز همانند مردان جهت دریافت کار به چوک‎ها جمع می‎شوند تا به منظور دریافت نفقه، کار روز مزد را انجام دهند.

سه راهی چوک یولمرب مزارشریف جای است که همه روزه چند تن از زنان جوان گرد هم جمع شده و انتظار دریافت کار را می‎کشند.

این زنان که بزرگ‌تر شان ۴۵ سال عمر دارد، ساعت پنج صبح با همراهانش در این چوک جمع می‌شوند و بعد توسط صاحبان کار در بدل ۱۰۰ الی ۱۲۰ افغانی برای تمام روز در نقاط مختلف به کار گماشته می‎شوند.

رویا یکی از همین خانم‎های کارگر است که می‎گوید همه روزه به سه راهی یولمرب می‎آید، اما کمتر روزها چانس می‎آورد تا صاحب کار شود.

رویا می‎گوید وضعیت بد اقتصادی خانواده و نبود کار برای شوهرش او را با چنین سرنوشت روبرو ساخته‎است.

این زنان اکثراً در مزارغ و باغ‎ها جهت جمع‌آوری سبزه‎ها و اصلاح درختان به کار گرفته می‎شوند.

رویا افزود:

"برای کار کردن به این‌جا می‌آیم، گاهی کار است و گاهی هم نیست. شوهرم هم کارگر است. اما کار برایش وجود پیدا نمی‎شود، بناً من مجبور می‎شوم بیرون از خانه در مزارع مردم کار کنم."

این زنان اکثراً در مزارغ و باغ‎ها جهت جمع‌آوری سبزه‎ها و اصلاح درختان به کار گرفته می‎شوند.

فتانه خانمی دیگریست که ۳۵ سال عمر دارد و بیشتر از یک هفته می‎شود که به حیث کارگر روز مزد در یکی از مزارع داخل شهر مزارشریف مصروف کار شده‎است.

او در مورد کاری که انجام می‎دهد، می‌گوید:

"اینجا که آمدم نعنا بیشتر درو کردم، رومی چینی هم می‎کنیم، در فصل‌اش بامیه هم جمع‌آوری می‎کنیم، و به اصلاح باغ‎ها می‎پردازم، فعلاً سبزه درو می‎کنم."

این زنان با آنکه با مشقت تمام و حوصله‌مندی زیاد صبح تا شام مصروف کار در مزارع می‌باشند، با آن‎هم صاحبان کار نسبت به آنان برخورد مناسب نداشته و از کار و فعالیت‌شان رضایت نشان نمی‎دهند.

یکی دیگر از همین زنان گفت:

"از ساعت شش صبح که می‌آیم تا ساعت ۵ بیگاه در این‌جا کار می‎کنم، خیلی خسته شدم و گفتم که من را رخصت کند، کار در اینجا اینقدر سخت است که شیر مادر را از گلونم بیرون می‎کند."

زنان کارگر در بلخ

این در حالیست که اکثری از این زنان در برابر شان از برخوردهای نا سالم اجتماعی شکایت داشته و می‎گویند به دلیل کار کردن به حیث روز مزد مردم برای‌شان به دیده حقارت می‎نگرند.

گزارش: مجیب‌الرحمن حبیب‌زی