هزاران کودک در توقیفگاه‌های کشورهای جنوب شرق آسیا به مشکلات مواجه اند

هزاران کودک پناهنده در توقیفگاه‌های کشورهای جنوب شرق آسیا از ازدحام بیش از حد گرفته تا کمبود مراقبت‌های صحی دچار اند.

دو سازمان خیریه و امداد رسان، این مطلب را در گزارشی بیان کرده می‌گویند، شرایط زندگی درین توقیفگاه‌ها خیلی خطرناک و طاقت فرسا اند.

شبکه حقوق بشر پناهندگان آسیا پاسفیک و اداره سیف دی چیلدرین یا موسسه حمایت از کودکان در گزارشی که امروز پنجشنبه به نشر رسیده می‌گوید، تا پایان سال ۲۰۱۶ میلادی ۲۲۹۰ کودک پناهجو در بازداشتگاه‌های تایلند، مالیزیا و اندونیزیا به سر می‌برند.

این سه کشور، در مسیر راه هزاران پناهجو و مهاجر برخی کشورها مانند میانمار، بنگلادیش و افغانستان قرار دارند.

پناهندگان و مهاجران که، به خاطر جنگ، خشونت و فقر کشورهای‌شان را ترک کرده می‌خواهند که خود را به آسترالیا برسانند.

اما این افراد در جریان سفر‌شان به موانع روبرو می‌شوند و مقام‌ها با این پناهندگان و پناهجویان همچون مهاجران غیرقانونی برخورد کرده، آن‌ها را دستگیر و مورد بازداشت قرار می‌دهند.

مایک نوویل مسئول بخش آسیای موسسه حمایت از کودکان می‌گوید، با این اطفال نباید مانند مجرمین رفتار کرد.

او گفت:

"تاثیراتی چنین فضای بالای کودکان زیان آور می‌باشد."

بگفتۀ مسئول موسسه حمایت از کودکان، این امکان دارد به تاخیر رشد کودکان و صدمه رساندن به خود شان، منجر می‌شود.

این گزارش که بر اساس تحلیل‌ها و مصاحبه با تعداد کوچک از اطفال در بازداشتگاه‌ها تهیه شده می‌گوید، اغلباً این کودکان دور از خانواده‌های‌شان با بزرگسالانی که با آن‌ها شناخت و ارتباطی ندارند، زندگی می‌کنند.

در گزارش آمده‌است که تعدادی از آن‌ها مجبور ساخته می‌شوند که در روی زمین بخوابند و غذای بخورند که برای آن‌ها خوش آیند نیست.

گزارش همچنان می‌نویسد که آن‌ها در سلول‌های تنگ و گرم به سر می‌برند که نفس کشیدن در آن‌جا خیلی دشوار است.

این سازمان‌های امداد رسان می‌گویند، هرچند شماری کودکان بازداشت شده در کشورهای آسیا پاسفیک در سال ۲۰۱۶ میلادی در مقایسه با سال ۲۰۱۴ پنجاه درصد کاهش یافته، اما کشورهای باید اقداماتی را روی دست گیرند تا به بازداشت آن‌ها پایان داده شود.

گزارش می‌افزاید، حکومت‌ها باید برای کودکان پناهجو که با خود همراه ندارند، پرورشگاه‌ها و محلاتی اجتماعی را در نظر گیرند.

سازمان‌های امداد رسان و خیریه تاکید می‌کنند که این اطفال به مهربانی و مرحمت زیاد نیاز دارند.