تبصره سندی تایمز در مورد کتاب «ریاست اس» ستیف کول

  • دیلی تیلگراف

روزنامه دیلی تیلگراف در مطلبی به نقل از یک مقام پاکستانی نوشته‎است:

"ستراتیژی دونالد ترمپ برای افغانستان منجر به جنگ دایمی خواهد شد."

روزنامه می‎نویسد، ناصر خان جنجوعه، مشاور امنیت ملی شاهد خاقان عباسی، صدراعظم پاکستان گفته‎است تلاش‎ها برای شکست دادن طالبان از راه نظامی فقط منجر به کشمکش طولانی خواهد شد.

به نوشته روزنامه، جنجوعه از اداره دونالد ترمپ رئیس جمهور ایالات متحده نیز خواسته‎است که با طالبان مذاکره کند.

در ادامه آمده‎است که این سخنان در میان تنش‎های در حال افزایش میان واشنگتن و اسلام آباد ابراز شده‎است.

روابط امریکا و پاکستان پس از آن سردتر شد که ترمپ در ماه گذشته میلادی کمک‎های نظامی کشورش با پاکستان را به حالت تعلیق در آورد.

رئیس جمهور امریکا پاکستان را به فراهم آوری پناهگاه امن برای ترویستانی که در افغانستان فعالیت می‎کنند نیز متهم کرد.

حکومت افغانستان از استراتژی رئیس جمهور ایالات متحده برای افغانستان استقبال کرده‎است.

به گفته مقام‎های افغان، این استراتژی بازتاب دهنده خواست افغان‎هاست و نقش مهم را در جهت بهبود وضعیت افغانستان خواهد داشت.

اما جنجوعه در گفت‎وگو با دیلی تیلگراف گفته‎است:

"حقیقت اینست که ما در افغانستان برنده نمی‎شویم."

او ادعا کرده‎است که طالبان کنترول حداقل ۴۴ درصد افغانستان را در دست دارند.

بر اساس ادعای جنجوعه، نیروهای امریکایی از حمایت مردمی در افغانستان برخوردار نیستند.

  • سندی تایمز

روزنامه سندی تایمز چاپ بریتانیا در مورد یک کتاب ستیف کول، نویسندۀ امریکایی برندۀ جایزۀ پولیتزر مطلبی را نشر کرده‎است.

در کتاب "ریاست اس" در مورد فعالیت‎های اداره استخبارات امریکا در افغانستان و پاکستان در جریان سال‎های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۶ و نقش پاکستان در مبارزه علیه تروریزم نوشته شده‎است.

در مطلب آمده‎است که تویت سال نو دونالد ترمپ افراد زیادی را متعجب ساخت، زیرا او خشم خود را نسبت به پاکستان ابراز کرد.

به نوشته روزنامه، ترمپ در گذشته ازین کشور به نیکویی یاد کرده بود، اما سخنان رئیس جمهور امریکا واکنش نابه‌هنگام نبود، بکله مأیوسی ۱۶ ساله بود که به‌گفته امریکا دلیلش دوگانگی پاکستان است.

ستیف کول در کتابش ننوشته‎است که آیا پاکستان اسامه بن لادن، رهبر سابق القاعده را قصداً پنهان کرده بود یا خیر.

نویسنده مطلب نوشته‎است، درین کتاب آمده‎است که از نخستین روزها افکار در «سی آی ای» در مورد پاکستان دچار دو دسته‎گی شده بود.

در مطلب آمده‎است برخی‎ها فکر می‎کردند که اداره استخبارات پاکستان فقط یک نهاد تنبل است و آن‎ها به هدف کسب معلومات روی نزدیکی بیشتر با این اداره تأکید می‎کردند.

نویسنده مطلب نوشته‎است، آن‎ها فکر می‎کردند که برای امریکا پاکستان مهمتر از افغانستان بود.

اما به نوشته روزنامه، عده‎ای فکر می‎کردند که علت اصلی جنگ پاکستان است و با گذشت زمان بازی دوگانه پاکستان آشکار شد.

روزنامه نوشته‎است بنابر راه نداشتن افغانستان به بحر نیروهای ناتو برای منتقل ساختن تجهیزات‌شان روی پاکستان اتکا کردند.

در ادامه آمده‎است بریتانیا به‌طور مشخص به‌خاطری بالای پاکستان متکی بود که در مورد رفت و آمد شماری از پاکستانی‎ها به بریتانیا به معلومات نیاز وجود داشت.

نویسنده مطلب می‎نویسد، دیگر این‎که هیچ‌کس نمی‎خواست در برابر کشور صاحب اسلحه هسته‌ای بی‌ایستد و بنابرین همه به پول دادن به پاکستان ادامه دادند.

ستیف کول در کتابش نوشته‎است، این دور از تصور است که «آی اس آی» بالای چی تعداد از شبکه‎های تندرو به سطح بلند کنترول داشته‎است.

بر اساس پیش بینی استخبارات امریکا، «آی اس آی» ۱۲۸ کمپ را اداره می‎کرد.

به نوشته روزنامه، کریس وود، رئیس محلی «سی آی ای» در کابل به مقام‎های امریکایی گفته بود که یا خود شان با هدف قرار دادن پناهگاه‎های تندروان در جنگ پیروز شوند و یا هیچ کاری نکنند و در جنگ ناکام شوند.

روزنامه نوشته‎است، ستیف کول در کتابش ننوشته‎است که آیا پاکستان اسامه بن لادن، رهبر سابق القاعده را قصداً پنهان کرده بود یا خیر.