دید بان حقوق بشر: حکومت افغانستان می‌خواهد کنترول خانه‎های امن را بدست گیرد

  • دید بان حقوق بشر

دید بان حقوق بشر در یک مطلب تازه نوشته‎است حکومت افغانستان تلاش می‎کند تا کنترول خانه‎های امن زنان را در دست گیرد.

هیدر بار محقق ارشد هیومن رایتس واچ این مقاله را نوشته‎است. وی باور دارد که از میان ده زن و دختر در افغانستان، هشت تن شان به نحوی در طول زنده‎گی، مورد خشونت قرار می‎گیرند.

خانم بار، به نماینده‎گی از دید بان حقوق بشر نوشته که پیش از سال ۲۰۰۱، این زنان و دختران جای برای فرار از خشونت نداشتند اما حالا آن‎ها به خانه‎های امن که محل کوچکی برای زنده‎گی است، پناه می‎برند.

به باور این محقق ارشد، از چندی به اینسو خانه‎ها هدف حملات حکومت افغانستان قرار می‎گیرند.

او در اشاره به این‎که حکومت افغانستان می‎خواهد کنترول خانه‎های امن را بگیرد، گفته که بار نخست هم نیست که این خانه‎ها هدف قرار می‎گیرند.

هیدر بار در اخیر مقاله‎اش نوشته‎است اگر تمویل کننده‎گان خانه‎های امن و دونرها به زودی کاری نکنند، زنان و دختران افغان باز هم با هراس بیشتر از گذشته روبرو خواهند شد.

او در پیامش گفته که پول مالیه دهنده‎گان خارجی، یک تحفه برای توقف خشونت‎های حقوق بشری خواهد بود و می‎تواند زنده‎گی‎ها را در افغانستان و جهان نجات دهد.

  • گاردین

روزنامه بریتانیایی گاردین مقاله را در مورد یک دختر افغان به نام زرمینه که در اسلام آباد زنده‎گی می‎کند، نشر کرده‎است.

روزنامه در آغاز می‎نویسد زرمینه هشت ساله که لباس‎های پاره و ژولیده به تن دارد، تلاش می‎کند از میان خاکروبه‎ها در کوچه‎های اسلام آباد چیزی بیابد.

شمار کودکانی در پاکستان رو به افزایش است که سرپرست ندارند و در جاده‎ها و کوچه‎ها می‎خوابند.

این دختر افغان به گاردین گفته که دو سال است، چیزهای را که از میان خاکروبه‎ها به دست می‎آورد به فروش می‎رساند. به این ترتیب عاید یک روزه زرمینه، حدود یک دالر می‎شود.

به باور روزنامه گاردین، شمار کودکانی در پاکستان رو به افزایش است که سرپرست ندارند و در جاده‎ها و کوچه‎ها می‎خوابند.

گاردین در ادامه نوشته‎است یک و نیم میلیون کودک در پاکستان که کمتر از هژده سال عمر دارند، با آن‎که در شهرها زنده‎گی می‎کنند، جای برای سپری کردن شب ندارند.

به نوشته روزنامه، هم مانند زرمینه که شاید با خانواده‎اش افغانستان را بنا بر جنگ‎ها ترک کرده، علت بی خانه شدن کودکان در پاکستان، درگیری‎ها در منطقه و همچنان فقر است زیرا خانواده‎های کودکان توانایی ندارند که بدرستی از فرزندان شان محافظت کنند.