قصه‌های پُر درد خانم‌هایی‌که شوهران شان معتاد به مواد مخدر اند!

خانم‌های افراد معتاد به مواد مخدر در ولایت ارزگان می‌گویند، شوهران معتاد شان زنده‌گی را بر آنان تلخ ساخته‌اند.

تمنا نام مستعار خانم ۳۵ ساله است که از گرفتن نام اصلی خود ابأ می‌ورزد، وی با صدای گرفته به رادیو آزادی می‌گوید، شوهر و پسر اش هر دو به مواد مخدر معتاد اند، هر روز وی را لت می‌کنند، از خانه آرد و وسایل دیگر را دزدی کرده و با آن مواد مخدر خریداری می‌کنند.

این خانم می‌گوید، تمام مصارف خانه به دوش او است و گاه گاهی بخاطر تهیه نان فرزندانش دست به گدایی می‌زنند.

وی افزود:

"در بوجی آرد نماند، نه چیزی دیگر، گرسنه و تشنه نشستیم، چه کنم؟ به کدام سو برم؟ هیچ کسی همرایم کمک نمی‌کند و نه هم کسی مرا در خانه می‌ماند. سه چهار سال را در این وضعیت گذشتاندم، حال کاملاً دیوانه شدیم."

در ولایت ارزگان معتادین تنها زنده‌گی تمنا را دشوار نساخته‌اند، بلکه زرمینه و گل سیکه دو خانم دیگر اند که با چنین حالت مواجه‌اند.

آنان که از گرفتن نام اصلی شان خودداری می‌کنند، به رادیو آزادی می‌گویند:

"شوهرم معتاد است، در خانه لباس، ظرف و چوب را نمی‌ماند. ما با وی چه کنیم؟ قوماندان و والی صدای را ما نمی‌شنود، پیش کی برویم، به کی گریه کنیم و به کی مشکلات خود را بگوئیم؟"

"معتادین در خانه ما هیچ چیز نماند، از دست غریبی و بیچاره گی هر چیز را بالایم منع کرده، چهار فرزند دارم، به پیدا کردن نان شان حیران هستم. مزدوری کسی دیگر را می‌کنم، کالا شویی می‌کنم. کار های سخت و شاقه می‌کنم و با فرزندانم گذاره خود را می‌کنم. مرد خانه ما پودری هیرویین خود را می‌کشد."

این خانم‌ها از دولت می‌خواهد که برای تداوی معتادین مراکز ایجاد کند و هم‌چنان با فروشنده‌گان مواد مخدر به گونه جدی برخورد نماید:

"به والی، قوماندان و بزرگان عریضه کردیم، کسی صدای مرا نه شنیده است. ما از حکومت می‌خواهیم تا خورده فروشان مواد مخدر را دستگیر کند، آن‌ها پنجاه هزار یا یک لک افغانی برای شان می‌دهند دوباره رها می‌شوند. خواهش ما اینست که معتادین در شفاخانه‌ها بستر شوند و خورده فروشان مواد زندانی شوند."

این در حالیست که پیش از این باشنده‌گان ولایت ارزگان از فروش مواد مخدر شکایت کرده بودند.

مقام‌های ریاست مبارزه علیه مواد مخدر این ولایت تعهد می‌سپارند که به زودی در این ولایت مرکز تداوی معتادین را ایجاد خواهند کرد.

جمعه خان بشری رئیس مبارزه علیه مواد مخدر ارزگان می‌پذیرد که برای تداوی معتادین امکانات کافی موجود نیست، اما حکومت مرکزی به آنان در این زمنیه تعهد همکاری داده‌است.

آقای بشری می‌گوید:

"من خود در این باره یکی دو بار به کابل رفتم، آنجا با وزیر مبارزه با مواد مخدر، معاونین و وزیر صحت عامه دیدار کردم، آن‌ها اطمینان دادند در میانه سال و یا در پایان سال در ولایت ارزگان یک شفاخانه مجهز ایجاد می‌کنند."

به اساس معلومات ریاست مبارزه علیه مواد مخدر ارزگان، هم اکنون در این ولایت نزدیک به ۲۵ هزار زن و مرد معتاد به مواد مخدر اند که بخش بزرگ آنانرا جوانان تشکیل می‌دهند.

همزمان با این، مسئولان امنیتی ارزگان می‌پذیرند که مراکز فروش مواد مخدر در این ولایت وجود دارد، بر مبارزه جدی علیه فروشنده‌گان مواد تأکید می‌کنند.

جنرال محمد معروف احمدزی قوماندان امنیه ارزگان به رادیو آزادی گفت، به هیچ‌کس اجازه نخواهد داد که دست به فروش و قاچاق مواد مخدر بزند.

وی گفت:

"شکایتی‎که این خواهران کرده‌اند، آرزو دارم که آنرا با من شریک بسازند، با پولیس حوزه‌های ما در میان بگذارند. به شما اطمینان می‌دهم که ما در این بخش مبارزه می‌کنیم."

با این همه دفتر ساحوی کمیسیون حقوق بشر در ولایت ارزگان در زمنیه ابراز نگرانی می‌کند و از حکومت می‌خواهد تا مراکز تداوی معتادین را در این ولایت ایجاد کند.

گزارش: شريف الله شرافت

قصه‌های پُر درد خانم‌هایی‌که شوهران شان معتاد به مواد مخدر اند!