روزنامه های چاپ امروز کابل در سرمقاله های شان بیشتر به سفر هیئت طالبان به پاکستان و اختلاف‌های ارگ و وزارت امور خارجۀ افغانستان را در پیوند به آغاز احتمالی گفت‌وگوهای صلح این کشور اختصاص داده‌اند.
- مسیر
روزنامه غیر دولتی مسیر در سرمقاله‌اش نوشته است که پس از سفر مقام‌های امریکایی و نمایندگان طالبان به پاکستان، اکنون بار دیگر چنین سخنانی مطرح می‌شوند که گفت‌وگوهای مقام‌های امریکایی و طالبان از سرگرفته خواهد شد.
در سرمقاله آمده است که در کنار دیدار مقام‌های امریکایی و هیئت طالبان با مقام های پاکستانی در اسلام آباد، طرف‌ها با هم دیگر دیدارهای جداگانه نیز داشته اند و در پیوند به ازسرگیری مذاکرات شان نیز گفت‌وگو کرده‌اند.
اما در سرمقاله مسیر آمده اکنون بجای آن که در کابل نیز برای آغاز این مذاکرات تلاش‌های مشترک صورت گیرند، اختلاف‌های درونی و مخالفت‌ها در برابر این روند ادامه دارند.
در سرمقاله نگاشته شده است که وزارت امور خارجه که سهم عبدالله عبدالله در حکومت است از سفر هیئت طالبان به اسلام آباد استقبال کرده است و انتظار دارد گفت‌وگوهای مقام‌های امریکایی و طالبان ازسرگرفته شوند اما ارگ این سفر را نکوهش کرده و با آن مخالفت نشان داده است.
- سرخط
روزنامه سرخط در سرمقاله اش نیز به همین موضوع پرداخته است.
این روزنامه نگاشته که از تشکیل حکومت وحدت ملی تا کنون ارگ و وزارت خارجه افغانستان در مورد سیاست خارجی این کشور راه مشخص و واحدی نداشته و پیوسته با ناهماهنگی در این راستا به پیش رفته اند اما به گفتۀ سرمقاله نویس اکنون موضع‌گیری های جداگانه ارگ و وزارت خارجه افغانستان در قبال سیاست خارجی این کشور شرم آور است.
سرمقاله نویس افزوده است که صبغت الله احمدی سخنگوی وزارت خارجه چند روز پیش از سفر طالبان به پاکستان و رفتار مقام‌های پاکستانی در برابر این گروه استقبال کرده اما ارگ نه تنها که این سفر را برای صلح بی فایده خواند تاکید کرده که مقام های پاکستانی به گونه غیر دیپلوماتیک از گروه طالبان استقبال کرده‌اند.
- دنیا
روزنامه دنیا نیز در سرمقاله‌اش به همین موضوع اشاره کرده و نوشته است که این وضعیت برای آینده این کشور و مردمان آن بیشتر خطرناک تمام می‌شود.
به باور سرمقاله نویس، افغانستان دیگر به وصل نیاز دارد و تمام جهت‌های سیاسی افغانستان باید در برابر مسایل ملی و بین‌المللی دیدگاه واحد داشته باشند.
در سرمقاله آمده است که دیگر مردم افغانستان توان پرداختن قربانی در برابر مسایل شخصی و تیمی را ندارند.