همزمان با (۱۲ قوس) روز جهانی معلولین، مسئولان محلی هرات می‌گویند آمار معلولان در صفوف نیروهای افغان در هرات ۳۰ درصد افزایش یافته است.
معلولان جنگی در هرات حکومت را در راستای حمایت‌شان به بی‌پروایی متهم می‌کنند.
عبدالقدیر در حدود پنج سال به عنوان سرباز قطعه خاص کماندو وظیفه اجرا کرده بود، اما پس از برخورد مرمی به پایش، حالا با عصا راه می‌رود.
این سرباز پیشین کماندو، اکنون با هفت هزار معاش تقاعدی، به دشواری زندگی‌اش را سپری می‌کند.
او حکومت را به بی‌پروایی در راستای حمایت از معلولان جنگی متهم می‌کند.
او گفت: "اصلاً هیچ توجهی به مدت شش سال از طرف دولت به ما نشده. یا یک کاری بدهد و بگوید که برج پنج هزار یک جای کار کنید که زندگی خود را بکنید."
شماری دیگر از معلولان جنگی، از حکومت می‌خواهند که به پاس تلاش‌های‌شان در صفوف نیروهای افغان، زمینه تداوی‌شان را در کشورهای خارجی فراهم سازد.
مجید حیدری، یک تن از معلولان جنگی است. او پس از اصابت مرمی به گرده‌اش، سر پا ایستاد شده نمی‌تواند.
او می‌گوید که تداوی‌اش در خارج افغانستان امکان پذیراست: "ببنید که حتی تداوی من می‌شود، امکانش است که به ترکیه دوباره تداوی شوم. دولت من را نمی‌فرستد، به خاطری که واسطه ندارم."
در جریان دو سال گذشته دامنه ناامنی‌ها در غرب کشور افزایش یافته است.
سوسن صبور مسئول بخش حمایت از حقوق اشخاص دارای معلولیت کمیسیون ساحوی حقوق بشر در غرب افغانستان، از افزایش آمار معلولان جنگی سخن می‌زند.
او گفت: "در حوزه غرب افغانستان که ما فعالیت داریم، تعداد معلولین رو به افزایش است، به خاطری که در همین ماه اخیر تعداد ۵ یا ۶ نفر داشتیم که این‌ها با ماین برخورد کردند و معلول شدند."
عزیز احمد پول آمر ریاست شهدا و معلولین هرات می‌گوید که آمار معلولان در صفوف نیروهای افغان در هرات، ۳۰ درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.
او افزود: "تنها در سال جاری خورشید فیصدی معلولیت ۳۰ درصد افزایش یافته نسبت به سال‌های گذشته و به شما می‌توانم بگویم که به ۱۷۰ یا ۱۸۰ نفر ما معلول نظامی داشتیم، اما بدبختانه بگویم که ۲۱۷ نفر ما معلول نظامی فعلاً ثبت داریم."
معلولان جنگی در هرات مدعی هستند که حقوق‌شان با تأخیر پرداخت می‌شود و حکومت در بخش دادن زمین برای‌شان نیز هیچ کاری نکرده است.