ایالات متحده می‌خواهد حمایت شورای امنیت سازمان ملل متحد را برای موافقت‌نامه صلح بین واشنگتن و طالبان جلب نماید.
ایالات متحده تلاش دارد حمایت شورای امنیت سازمان ملل متحد را برای موافقه صلحی که با طالبان امضا کرده و می‌خواهد طولانی‌ترین جنگ امریکا را خاتمه داده و سربازان امریکایی را به‌خانه برگرداند، جلب نماید.
در مسوده قطعنامه که یک نسخه آن شام پنجشنبه به خبرگزاری‌ها رسیده از اعلام امضای موافقت‌نامه اخیر ماه فبروری بین امریکا و طالبان استقبال شده است.
طبق این مسوده حمایت مداوم ملل متحد و شرکای بین‌المللی امریکا برای صلح افغانستان از جمله مذاکرات بین‌الافغانی به مقصد رسیدن به یک راه حل سیاسی به بحران افغانستان و آتش‌بس همه‌جانبه و دایمی تقاضا شده است.
در مسوده همچنان آمده است که در قطعنامه باید تصدیق شود که در هرنوع راه‌حل سیاسی باید حقوق تمام افغان‌ها مد نظر گرفته شود مخصوصاً حقوق زنان و اقلیت‌ها.
این نکات ضمیمه‌های به‌متن اصلی قطعنامه می‌باشند که اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد پیشنهاد کرده اند. در متن اصلی قطعنامه که توسط اعضای شورای امنیت ترتیب شده خواسته شده است که طالبان حقوق تمام مردم را رعایت کنند و به اقدامات وحشتناک گذشته خود بر نگردند از جمله محروم ساختن زنان و دختران از تعلیم و کار.
به اساس موافقه امریکا و طالبان مذاکرات صلح بین طالبان و حکومت افغانستان باید در دهم ماه مارچ آغاز شود، اما حکومت افغانستان پیشنهاد رهایی ۵ هزار زندانی طالبان را که در موافقت‌نامه ذکر شده رد کرده است. طالبان می‌گویند که این گام یک پیش‌شرط برای مذاکرات صلح به‌شمار می‌رود. شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار است ناوقت روز جمعه به تقاضای روسیه در عقب دروازه‌های بسته در مورد این قطعنامه بحث کند.
در قطعنامه همچنان از نیت برداشتن گام‌ها از سوی حکومت و طالبان برای اعتمادسازی و ایجاد فضا برای مذاکرات مستقیم، استقبال شده است.
در این قطعنامه کاهش بیشتر خشونت و کمک‌های بین‌المللی قبل از موافقه آتش‌بس تقاضا شده است.
در آن همچنان بر آماده‌گی شورای امنیت برای بررسی تحریم‌ها علیه افراد جداگانه در جریان مذاکرات بین‌الافغانی به‌خاطر تقویه پروسه صلح، تاکید شده است. در قطعنامه گفته می‌شود رفتار طالبان از جمله کاهش خشونت و پیشرفت آن‌ها در مذاکرات صلح در بررسی تحریم‌ها تاثیر خواهد داشت.
در قطعنامه تقاضای مردم افغانستان برای صلح دایمی و ختم جنگ درج شده و در آن تاکید می‌شود یک صلح پایدار تنها در یک پروسه ممکن می‌باشد که به رهبری و مالکیت افغان‌ها و مذاکرات سیاسی فراگیر حاصل شود.