اکثریت اطفال معتاد به موادمخدر اطفالی اند که والدین شان به مواد مخدر معتاد اند.
داکتران میگویند، استفاده از مواد مخدر توسط اعضای خانواده در منزل، به ویژه توسط مادر و پدر سبب اعتیاد اطفال نیز میگردد و تا زمانی که والدین موادمخدر را ترک نکنند، تداوی اطفال آنان نیز نتیجه نمیدهد.
اطفال معتاد به مواد مخدر در یک مرکز صحی ترک اعتیاد در کابل بستری اند. آنان نیز مانند معتادان بزرگ سال (۴۵) روز را در مرکز ترک اعتیاد سپری میکنند تا مواد مخدر را ترک کنند و صحتیاب شوند.
نرگس ۱۳ ساله یکی از این اطفال معتاد است که در مرکز صد بستر تداوی معتادین زنان و اطفال بستری است. نرگس به رادیو آزادی گفت، مادر و پدرش به مواد مخدر معتاد اند و در برابر چشمان او و برادرانش در خانه از مواد مخدر استفاده میکنند، دود مواد مخدر فضای خانه را میگیرد، به همین دلیل آنان نیز به موادمخدر معتاد شده اند.
او گفت: "پدر و مادرم معتاد اند، وقتی آنها موادمخدر میکشیدند سرم چرخ میزد و از خانه بیرون میشدم و بسیار جگرخون میشدم که چرا پدر و مادرم مواد مخدر میکشند. یک خواهرم معیوب است، زمانیکه به وی نگاه میکنم، به حالت وی نیز زیاد جگرخون میشوم."
داکتران طبی میگویند، اطفال در برابر اعتیاد والدین خیلی آسیب پذیر اند و وقتی یکی از اعضای خانواده در داخل خانه از موادمخدر استفاده کند، امکان معتاد شدن اطفال در مقایسه به بزرگسالان بیشتر میشود.
داکتر شایسته حکیم مسئول مرکز صد بستر تداوی زنان و اطفال به رادیو آزادی گفت، اکثریت اطفال معتاد همراه با مادر یکجا تداوی میشوند، زیرا طفل در مراحل مختلف ترک اعتیاد به مادر ضرورت دارد.
او افزود: "یک تعداد اطفال مستقیماً از مادر معتاد اند و یک تعداد غیر مستقیم معتاد هستند. اطفالی که به شکل مستقیم معتاد شده اند، همراه با مادران شان بستری میشوند و مانند مادران شان تداوی میشوند. پانزده روز در بستر در کنار مادرش تداوی میشوند."
مروه مادر نرگس هم بخاطر ترک اعتیاد در این مرکزصحی بستری است. او گفت از اینکه وی و شوهرش در برابر چشمان فرزندان شان موادمخدر استفاده میکردند، دود ناشی از موادمخدر نرگس و دو برادرش را به مواد مخدر معتاد ساخت.
نرگس افزود: "در مورد اطفالم زیاد درد میکشم، با خود میگويم که من چرا صحتمند نیستم تا به اطفالم رسیدگی کنم که یک زندگی خوب و آرام داشته باشند. حال اطفالم و من به این مرض آغشته شدیم، طرف خودم که میبینم از زندگی نا امید میشوم و میگویم فرقی نمیکرد اگر خودم معتاد میبودم، اما کاش اطفال سالم میداشتم."
برای این اطفال معتاد پس از مرحله اول یا زهرکشی، در مرحله دوم ترک اعتیاد یعنی مرحله باز توانایی، روزنه امید باز شده و در اتاق کوچک سرگرم آموزش هستند.
نیلوفر استاد رهمنای این اطفال گفت، در کنار آموزش خواندن و نوشتن به این اطفال معتاد روان آنان نیز درمان میشود.
او گفت: "سه و نیم بجه از پیش ما رخصت میشوند و درس ما به پایان میرسد، بعد از آن به پیش مادران شان میباشند و هشت صبح که کودکستان باز میشود، دوباره میآیند. اکثریت شان از سوی مادران شان محبت نمیبینند و مادر شان آغوش محبت آمیز برای شان ندارد."
تا چند روز دیگر نرگس و مادرش از این مرکز صحی رخصت میشوند، اما مشاورین آنان به این باور اند که اگر مادران و پدران از مواد مخدر دوری نکنند، امکان معتاد شدن دوباره اطفال بیشتر است، زیرا اطفال از والدین شان یاد میگیرند.
گزارش: فرید حلیمی
Your browser doesn’t support HTML5