معمای ویروس کرونا: آیا حیوانات در انتقال این ویروس نقش دارند؟

پنگولین یا مورچه خوار حیوانِ کمیاب و گران‌قیمت است و گفته می‌شود که نسلش به خاطر شکار غیرقانونی در معرض انقراض قرار دارد.

در این گزارش به برخی جانورانی پرداخته شده که سبب ابتلای انسان به امراض می‌شوند و همزمان ممکن است مبارزه جهانی علیه ویروس همه گیر کرونا را رنگ دیگر بدهند.

پس از شیوع ویروس سارس یا بیماری تنفسی حاد در ۲۰۰۲، خفاش‌ها تحت بررسی قرار گرفتند و تحقیقات نشان داد که آن‌ها میزبان ویروس بودند.

خفاش‌ها یگانه پستاندارانِ هستند که می‌توانند پرواز کنند. آن‌ها در برابر تقریباً همه بیماری‌های ویروسی مقاوم اند و بنا بر این، ناقل ویروس سارس خوانده شدند.

خفاش

خفاش‌ها حدود ۱۴۰۰ نوع دارند. اکنون بسیاری از ویروس شناسان فکر می‌کنند که گونۀ سم اسپ مانندِ آن منبع شیوع ویروس جدید کرونا بوده.

به گزارش مرکز خبر رادیو آزادی، پژوهشگران فکر می‌کنند که ممکن است ویروس کرونا بسیار پیش از آنکه سال گذشته به انسان‌ها سرایت کرد، از خفاش به موجود دیگری انتقال یافته باشد. اما هنوز هم پرسش‌هایی در مورد منبع اصلی ویروس همه گیر کرونا بی‌پاسخ مانده اند، ویروسی که حداقل هفت میلیون انسان را در جهان مبتلا کرده.

به گزارش مرکز خبر رادیو آزادی، تا که دانشمندان میزبان اصلی ویروس کرونا را نیابند، احتمال دارد که خفاش‌ها و ارتباط آن با انستیتوت ویروس شناسی ووهان در ذهن مردم به مثابۀ منبع اصلی ویروس باقی بماند. ویروس کرونا برای نخستین بار از شهر ووهان شیوع یافت. برخی از مقام‌های امریکایی انستیتوت ویروس شناسی ووهان را به گسترش ویروس کرونا متهم می کنند.

  • پنگولین یا مورچه خوارها

در ماه فبروری امسال پژوهشگران در پوهنتون زراعت گوانگژو در چین ادعا کردند که پنگولین‌ها منبع شیوع ویروس کروناستند. پنگولین جانوری فلس دار و بی‌دندان است که اغلب مورچه خوار هم نامیده می شود. این جانور سر نسبتاً کوچک اما دُم دراز دارد. اما بسیاری دانشمند اکنون چنین فکر نمی کنند.

مورچه‌خوار یا پنگولین

پنگولین یا مورچه خوار حیوانِ کمیاب و گران‌قیمت است و گفته می‌شود که نسلش به خاطر شکار غیرقانونی در معرض انقراض قرار دارد. تجارت گوشت و پوست این جانور، که از آن اغلب در ساختن دارو کار گرفته می‌شود، در سطح بین‌المللی ممنوع است. اما اتهام این است که مقام‌های چین در موقع تطبیق قوانین برخی اوقات کار دیگری می‌کنند.

حتی گفته می‌شود که در بازار فروش حیوانات وحشی در ووهان مقام‌ها موجودیت پنگولین را پنهان می‌کردند.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری در ایالات متحده می‌گوید، هنوز اطلاعات اندکی در دسترس است، اما خطر انتقال ویروس از حیوان به انسان کم است.

اما برخی از حیوانات مثل خفاش، پشک، و موش صحرایی در آزمایش‌ها به ویروس مبتلا شده و بعد هم ویروس را به همنوع خود انتقال داده اند.

  • مینک‌ها

مینک جانوری مثل خَز است که از پوستش پوستین ساخته می شود.

مینک‌‌

گمان می‌رود که در ماه اپریل امسال در مزرعۀ در هالند دو تن پس از تماس با مینک به ویروس کرونا مبتلا شدند. اما گفته می‌شود که ویروس ابتدا از انسان به‌مینک سرایت کرده بود.

با وجود اطمینان از سوی سازمان صحی جهان، وزارت زراعت هالند در ماه اپریل اعلام کرد که هزاران مینک که در فارم‌ها نگهداری می‌شوند به‌خاطر جلوگیری از گسترش ویروس کرونا باید نابود شوند.

مقام‌های هالند همچنان در مورد پشک‌ها تحقیق کرده اند که آیا ویروس کرونا را بین فارم‌ها منتقل کرده اند یا نه.

دانشمندان می‌گفتند که پشک ممکن است به ویروس آلوده شوند، اما پژوهشگران کنترل بیماری حیوانات خانگی خطر انتقال ویروس کرونا از این حیوانات به انسان را بسیار اندک خوانده اند.

اولین مورد ابتلای یک پشک به ویروس کرونا در ماه مارچ در بلجیم گزارش شد که از صاحبش به او سرایت کرده بود.

پشک

نخستین مورد ویروس کرونا در حیوانات در ایالات متحده در یک ببر در باغ وحش شناسایی شد که بعداً سه مورد مثبت این ویروس در شیر‌های همان باغ وحش هم گزارش شد.

ظاهراً ویروس از نگهبانان به حیوانات منتقل شده بود.

اولین سگ پومورینین در ماه فبروری در هانگ کانگ به ویروس کرونا مبتلا شد.

کسی که این سگ را نگهداری می‌کرد بیماری ویروس کرونا را سپری کرده بود و ویروس را به سگ خود انتقال داده بود.

آن سگ مدت قرنطین را سپری کرده بود و سپس آزمایشش منفی برآمد. اما چند روز پس از بیرون شدن از قرنطین جان داد.

اما نقش برخی از حیوانات ممکن است در مبارزه با ویروس کرونا مؤثر واقع شود.

به طور مثال، یک لاما در بلجیم به خاطر انتی بادی‌هایش در حال حاضر مورد تحقیقات غیرمحتمل قرار دارد. لاما جانوری امریکایی جنوبی است که به شتر می‌مانند و برای باربری و شیردوشی و پشم پرورش داده می‌شود.

پژوهشگران از تگزاس و بلجیم به اساس شواهد قبلی بدین باور اند که ممکن است انتی بادی‌های موجود در لاما در برابر ویروس‌های قبلی سارس و میرس وحتی ایدز و انفلوانزا مؤثر بوده باشد.