انفجار بزرگ در بیروت پایتخت لبنان علاوه بر تلفات جانی و مالی، بر وضعیت روانی بسیاری کودکان هم اثر عمیق گذاشته است.
انفجار هفته گذشته در بیروت، بیش از ۱۷۰ نفر را کشت و حدود شش هزار نفر را زخمی کرد.
در وقت انفجار عبدل اتانی سه ساله در حال بازی بود که ناگهان از ناحیه سر و بازو زخم برداشت.
حیبه آجی، مادر عبدل به اسوشیتدپرس گفته وقتی که او به اتاق عاجل شفاخانه رفت، فرزند کوچکش در کنج اتاق با سر و روی خون‌آلود نشسته بود و می‌لرزید.
او افزوده که اطرافش غرق خون بود چون که زخمی‌های دیگر هم در آن اتاق بودند.
یک شفاخانه در بیروت
ادارۀ حمایت از اطفال سازمان ملل متحد می‌گوید، حداقل سه طفل در بین کشته‌ها بودند و ۳۱ تن دیگر آن‌ها با جراحت شدید در شفاخانه معالجه شدند.
سازمان نجات اطفال گفته، ۱۰۰ هزار طفل در رویداد بیجا شدند که بسیاری‌شان ضربۀ روانی دیده‌اند.
خانم حیبه آجی به اسوشیتدپرس گفته که فرزندش با هر نوع صدا تکان می‌خورد و نان نمی‌خورد.
ابی حبیب، متخصص صحت روانی در سازمان نجات اطفال به اسوشیتدپرس گفته، اطفال که چنین حوادثی را تجربه می‌کنند ممکن است دچار حالات روانی و صحی مختلف مثل سردردی، گنگس بودن، سوء هاضمه و هیجان شوند.
رانیه اجکر مادر دو کودک است. او به اسوشیتدپرس گفته که پسرش بعد از این حادثه بازی‌های را در کمپیوتر دنبال می‌کند که با آتش سرو کار دارند و دختر ۴ ساله‌اش سرود ملی لبنان را زمزمه می‌کند ولی شعر آن را تغییر داده و می‌گوید که تمام جهان انفجار کرده، آتش همه جا را فرا گرفته.
ماها غزاله، روانشناس تعداد زیاد کودکان را بعد از انفجار معالجه کرده.
او به اسوشیتدپرس گفته که بسیاری از کودکان توازن خود را از دست داده‌اند.
او افزوده که آنان با ناباوری رو‌به‌رو هستند و پیهم می‌پرسند که آیا این حادثه دوباره رخ می‌دهد؟
آرشیف، یک کودک لبنانی
به گفته روانشناس غزاله، اطفال مقاومت دارند اما اگر ضربۀ روانی‌شان معالجه نشود، هیجان و مشکل رفتاری به وجود می‌آید.
در ادامه می‌خوانیم که به گفتۀ روانشناسان به این اطفال باید حس اطمینان داده شود تا به زندگی عادی برگردند.
روانشناسان توصیه کرده‌اند که، اطفال نباید حالت درونی خود را پنهان کنند و باید تشویق شوند که احساس خود را بیان کنند.
اسوشیتدپرس از قول روانشناسان گفته که اگر کودکان نتوانند احساس‌شان را به زبان بیاورند، بهتر است به آن‌ها گفته شود که احساس‌شان را با نقاشی بیان کنند.
به گفتۀ خانم غزاله، دادن حس امنیت، عادی نشان دادن دوام زندگی و سازگاری با حالات می‌تواند برای آینده اطفال بسیار موثر باشد.