ریاست مهاجرین و عودت‌کنندگان جوزجان برای مهاجران برگشته از ایران و پاکستان قالین‌بافی آموزش می‌دهد.
خوشبوی ۱۷ساله که یک سال قبل از پاکستان برگشته مصروف قالین‌بافی است.
او باشندۀ روستای نوآباد شبرغان و عضو یک خانوادۀ ۸ نفری است.
خوشبو که یک دورۀ شش ماهۀ آموزش قالین‌بافی را سپری کرده، می‌خواهد که به اقتصاد خانواده‌اش و به پدر کهن‌سالش که تنها نان‌آور خانواده است، کمک کند.
بانو خوشبو می‌گوید: "من بخاطر این قالین بافی را یاد گرفتم که در پهلوی پدرم به اقتصاد خانواده کمک کرده بتوانم. ما دو خواهر هستیم از پاکستان آمده ایم حالا قالین بافی می‌کنیم."
آرشیف، دختران قالین‌باف افغان
وحیده، خواهر خوشبو نیز که قالین‌باف است می‌گوید: "قالین افغانستان به‌عنوان یکی از صنایع اصیل این کشور شهرت جهانی دارد و به همین دلیل به حرفه‌اش افتخار می‌کند."
او می‌گوید: "من افتخار می‌کنم که قالین بافی را آموختم و از کار قالین خوشم می‌آید."
خوشبو و وحیده از بافت هر متر مربع قالین ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ افغانی بدست می‌آورند. آنان می‌گویند که اگر برای تولیدشان بازاریابی صورت گیرد، به حرفه‌شان ادامه می‌دهند.
ریاست مهاجرین و عودت‌کنندگان جوزجان که برنامۀ آموزش قالین‌بافی را برای بانوان برگشته از بیرون فراهم می‌کند، می‌گوید که در تلاش بازاریابی برای تولیدات آنان است.
آرشیف، قالین‌بافان افغان
عبدالمالک رستمی، رئیس این اداره به رادیوی آزادی می‌گوید که آنان مواد اولیه و ابزار لازم را برای این بانوان فراهم می‌کنند و تا به حال ۱۱۰ خانواده از برنامه‌های آنان مستفید شده اند.
او می‌افزاید: "در روستاهایی که عودت‌کنندگان بودند برای بار اول ۸۵ خانواده و برای بار دوم ۲۵ خانواده که در مجموع برای ۱۱۰ خانواده پروژه قالین بافی را برای مدت شش ماه آموزش دادیم."
از آغاز سال جاری خورشیدی تا به حال نزدیک به یک هزار خانواده به جوزجان عودت کرده‌اند.
بر بنیاد گزارش وزارت مهاجرین و عودت‌کنندگان افغانستان در این سال حدود ۴۰۰ هزار خانواده از ایران و پاکستان به کشور برگشته اند که بیشترشان از ایران برگشته اند.