گروهی از دختران ناشنوا در جوزجان می‌خواهند که صنایع دستی شان را به‌بازار عرضه کنند.
لیلما بانوی ناشنوایی است که باوجود معلولیت، در گلدوزی و هنردست دوزی مهارت دارد.
این دختر ۲۲ سالۀ شبرغانی درکنار این که دست‌دوزی می‌کند، در یکی از پوهنتون‌های خصوصی محصل است و عضو تیم فوتبال بانوان نیز است.
لیلما می‌گوید حرفۀ خیاطی، گلدوزی و دست‌دوزی را در مدت چهار سال در کمیتۀ سویدن یادگرفته تا از این طریق به اقتصاد خانواده‌اش کمک کند.
لیلما بانوی ناشنوا در ولایت جوزجان
او می‌گوید: "امیدوار هستیم که زمینه فراهم شود بازار کار ما وسعت پیدا کند و ما بتوانیم از این هم بهتر کار و شغل خود را پیش ببریم."
لیلما در کنار کمک به اقتصاد خانواده‌اش هزینۀ تحصیل‌اش را از درآمد خیاطی‌اش تأمین می‌کند.
فدا محمد، پدر او از مهارت‌های دخترش ستایش می‌کند و می‌گوید که لیلما با استفاده از این مهارت‌هایش هم به خانواده کمک می‌کند و هم خودش را مصروف ساخته است.
او می‌افزاید: "پیش از این که به دفتر سویدن برود بسیار پریشان بود، دق می‌آورد و بیکار بود حالا که با سواد شده و کسب یاد گرفته روز تا بیگاه مصروف کار است."
مسئولان کمیتۀ سویدن در جوزجان می‌گویند که تا به حال حدود ۱۰۰ دختر و پسر ناشنوا در این ولایت از برنامه‌های آموزش حرفۀ این کمیته مستفید شده اند.
بانوان ناشنوا در ولایت جوزجان
سمیرا ملکیار، کارمند کمیتۀ سویدن می‌گوید، آنان برای بانوان ناشنوا تمامی شیوه‌های کار خیاطی و صنایع دستی را آموزش می‌دهند.
او می‌افزاید: "هفته قبل ما یک نمایشگاه صنایع دستی در اطلاعات و فرهنگ جوزجان داشتیم که در آن توانستیم از بانوانی دعوت نماییم که ناشنوا باشند، بسیار فوق‌العاده درخشیدند و صنایع دستی خود را که آماده کرده بودند درهمان بازارک فروختند."
مرکز بازتوانایی کمیتۀ سویدن از ۱۲سال به این سو در شهر شبرغان مرکز ولایت جوزجان فعالیت دارد و بیشتر در بخش بازتوانایی جسمی افراد معلول کار می‌کند.