واشنگتن پُست: غلام عباس رمضانی آرزوهایش را با خود زیر خاک برد

روزنامه‌های جهان

  • واشنگتن پُست

روزنامۀ امریکایی واشنگتن پُست، سرگذشت دو برادری را به تصویر کشیده که یکی از آن‌ها دو سال پیش در حملۀ انتحاری در کابل زخمی شد، اما در رویداد روز شنبه این هفته در آموزشگاه کوثرِ دانش، برادر کوچکش جان داد.

در مطلب آمده که، بهار سال ۲۰۱۸ بود که محمد رضا بهادری هنگام بیرون شدن از آموزشگاه در غرب کابل، در حملۀ انتحاری زخم برداشت. او با شفایافتن و سپری کردن آزمون کانکور به پوهنتون کابل راه یافت.

نویسنده گفته که سپس برادرش، غلام عباس رمضانی را تشویق کرد تا برای شمولیت در پوهنتون علوم طبی کابل، درس‌های آمادگی کانکور را فرا گیرد.

اما به نوشته واشنگتن پُست، رمضانی در حمله شنبه (۳ عقرب) در آموزشگاه کوثرِ دانش در کابل کشته شد و آرزوهایش را با خود زیر خاک برد.

او در میان ۲۴ قربانی رویدادی بود که شاخۀ خراسان گروه دولت اسلامی معروف به داعش مسئولیتش را پذیرفت.

روزنامه به حمله‌های فزایندۀ گروه داعش در غرب کابل و مناطق شعیه‌نشین اشاره می‌کند و می‌نویسد که در چنین حمله‌های ناگوار، آموزشگاه‌ها، مکتب‌ها، مراسم مذهبی و ورزشگاه‌ها هدف قرار گرفته اند.

با آن که طالبان دست داشتن در این حمله را رد کرده‌اند، واشنگتن پُست اظهارات امرالله صالح معاون اول ریاست جمهوری افغانستان را نقل کرده که گفته، طالبان و شاخه خراسان گروه دولت اسلامی، در انجام حمله‌ها هم نظر هستند.

  • نیویارک تایمز

نیویارک تایمز به پرداخت غرامت دولت افغانستان به خانواده‌های قربانیانی که در حمله‌های هوایی کشته شده‌اند، تمرکز کرده.

روزنامه به وضعیت غلام محی‌الدین ربانی باشندۀ ولایت کندز توجه کرده که پدر و مادر و سه تن از اقاربش را در چنین حمله در ماه جنوری امسال از دست داده.

او به نیویارک تایمز گفته که در شش ماه گذشته به اداره‌های حکومتی در کندز مراجعه کرده. اما مقام‌ها به او گفته اند که تا هنوز سرنوشت پرداخت غرامت مالی معلوم نیست.

در ادامه آمده که مثل ربانی، هزاران خانواده در یک سال گذشته در بی سرنوشتی به سر می‌برند و در حالی که عزیزان‌شان را در حمله‌ها از دست داده‌اند، کمکی از سوی حکومت با آن‌ها صورت نگرفته.

حکومت افغانستان به هر غیرنظامی که در جنگ توسط نیروهای افغان و امریکایی و یا هم شورشیان کشته می‌شود، ۱۳۰۰ دالر و به هر زخمی ۶۵۰ دالر می‌پردازد. اما اکثریت از بازمانده‌های قربانیان نمی‌دانند پول را از کجا دریافت کنند و پروسه را چگونه پیش ببرند.

به گفته شماری از مقام‌های افغان و گروه‌های مدافع حقوق بشر، حکومت افغانستان در یک سال گذشته نتوانسته برای خانواده‌های که عزیزان‌شان را در حمله‌های هوایی از دست داده‌اند، کمک مالی فراهم کند.