با اعلان متارکه در ناگورنو قره باغ هزاران نفر به سرک‌های ایروان پایتخت ارمنستان ریخته خواهان استعفای صدراعظم شدند.
بعد از اینکه ارمنستان و آذربایجان روی توقف جنگ در ناگورنو قره باغ باهم توافق کردند، هزاران تن از مظاهره‌چیان در ایروان پایتخت ارمنستان گردهم آمده خواهان استعفای نیکول پاشینیان صدراعظم این کشور شدند.
اعتراض‌کنندگان با وجود وضعیت نظامی و منع گردهمایی در اماکن عامه، دیروز به میدان آزادی درمرکز شهر جمع شدند و پاشینیان را خائن خوانده، خواستار استعفای وی شدند.
برخی تظاهرکنندگان با پولیس درگیرشدند. چندین نفر به شمول گاگیک تساروکیان رهبر اوپوزیسیون بازداشت شدند.
پولیس ضد شورش در برابر گردهمایی معترضین در ایروان پایتخت ارمنستان
حکومت در آستانۀ این تظاهرات به مخالفین هشدار داد که برای کودتا سعی نکنند.
درحالیکه آذری‌های از اعلام روز سه شنبه آتش‌بس با شادمانی استقبال کردند، اما ارمنستانی‌ها خشگمین شده به سوی ادارات دولتی و مقر پارلمان در ایروان یورش بردند.
نمایندگان هفده حزب مخالف حکومت خواستار کنار رفتن پاشینیان شده وی را بخاطر آنچه "امتیاز دهی سنگین" به جانب آذری عنوان می‌کنند مقصرخواندند.
اما صدراعظم پاشینیان با نشر یک پیام ویدیویی در فیس بوک خود گفت که وضعیت در ماحول ستیپاناکیرت شهر عمدۀ ناگورنو قره باغ وخیم بود و از تصمیم خود دفاع کرد.
نیکول پاشینیان صدراعظم ارمنستان
او افزود: "در واقعیت، وضعیت این بود که ستیپاناکرت بدون دفاع مانده بود. اگر جنگ ادامه میافت با احتمال بسیار بزرگ ستیپاناکرت، مارتونی، اسکیران سقوط می‌کرد که بدنبال آن زون‌های دفاعی دوم، سوم، چهارم، پنجم، ششم وهزاران سرباز ما زیرمحاصره قرار می‌گرفتند."
به اساس توافق پایان جنگ که به میانجیگری مسکو امضا شد و شامل جابجا ساختن نیروهای حافظ صلح روسی در ناگورنو قره باغ می‌باشد آذربایجان مناطقی را که در داخل و اطراف منطقه ناگورنو قره باغ درجنگ اخیر تصرف کرده در اختیار خواهد داشت.
همچنین طبق این توافق ارمنستان باید برخی مناطقی را که درخارج از سرحدات ناگورنو قره باغ قرار دارند بسپارد.
دریک بخش از ماموریت حفاظت صلح پنج سالۀ قابل تمدید، بیش از ۴۰۰ سرباز، هشت هیلی کوپتر و دیگر تجهیزات نظامی روز سه شنبه در ناگورنو قره باغ مستقر شدند. در مجموع ۲۰۰۰ سرباز روسی با نود واسطه زره پوش دراین منطقه جابجا و فعال ساخته می‌شوند.
ناگورنو قره باغ یک منطقه در داخل آذربایجان است اما اهالی آن اکثر ارمنی اند و حکمروایی باکو را نمی‌پذیرند. مردم این منطقه بعد از اینکه نیروهای آذربایجان درجنگی که درسال ۱۹۹۴ خاتمه یافت از منطقه رانده شدند، امور خود را به کمک ارمنستان خود اداره می‌کنند.
چندین آتش قبلی دربرابر شدت جنگ که از دوماه به این سو ادامه داشت تاب نیاورده ازبین رفتند. هزاران نفر از طرفین دراین جنگ کشته شدند.