شماری از سینماگران وضعیت سینماها فعال را در کابل نگران کننده میدانند.
سینما آریانا، تنها سینمای فعال دولتی درقلب پایتختی با بیش از پنج میلیون جمعیت، سرد و خالی ازحضور تماشاچیان است.
روزگاری این سینما و سینماهای دیگر در پایتخت جوش و خروشی داشتند.
اما اکنون در و دیوار این سینما گواهی از سکوت میدهند.
سینما آریانا سه نوبت در روز فلم نمایش میدهد اما به گفته مسئولان، روزانه کمتر از سی نفر به تماشای فلم میآیند.
عبدالمالک کارمند سینما آریانا میگوید: "مشکلات امنیتی و مشکلات ویروس کرونا و بیکاری مردم سه چیزی استند که تماشاچی را کاهش داده اند. در هر تایم ما فعلاً هشت نفر ونه نفر وتاده نفر استند و فعلاً سینما درحال سقوط است"
چندتماشاچی معدود که برای تماشای یک فلم هندی آمده اند، با دیدن دور بین، سینما را ترک میکنند وحاضر نیستند با ما صحبت کنند.
شاید یکی از علتها سنتهای حاکم دربرابر سینما درجامعه باشد.
رحمتالله کارمند فنی سینما آریانا میگوید:"سینما مانند دانشگا و مکتب است که مردم چیزهای خوب را بیاموزند، سینما جای خوب است."
تمامی پوسترهایی که برای آگاهیدهی در بخش نمایش فلم مقابل این سینما نصب شده اند، مربوط به فلمهای خارجی استند.
ظاهراً فلمهای افغانی بازارخوبی در کشور ندارند.
ولی تلاش یکی از سینماگران میگوید بیشتر فلمهای که توسط سینماگران افغان ساخته میشوند، فلمهای کوتاه داستانی اند که قابلیت پخش در سینما را ندارند.
او افزود: "در داخل افغانستان هم فلمهای کلان داستانی وجود ندارد که بتواند زیب پرده های سینمای افغانستان باشند، آنچه که فلم سازان عزیزما ساخته اند فلم های کوتاه داستانی بوده اند که به هزینههای کوچک ساخته شده اند که جای و مکان نمایش آنان سینما ها نیست. سینماها فلم بلند با زمان معیاری را میخواهند"
سینما پامیر از سینماهای مشهور دیگر این شهر است اما دراین جا، هیچ خبری از نمایش فلم و رفتن به سینما نیست.
اکنون دروازه این سینما به روی تماشاچیان بسته شده است.
سمیرا رسا سخنگوی شاروالی کابل میگوید از چهار سینمای دولتی در شهر کابل است تنها سینمای آریانا فعال است و سه سینمای دیگر غیر فعال اند.
او افزود: "درشهرکابل چهار سینما است که سه سینمای آن غیر فعال و تنها یک سینما آریانافعال است، سینماهای پارک، خیرخانه و بهزاد غیرفعال استند. درکنار این سه سینمای خصوصی درکابل فعالیت میکنند"
از میان سینماهای معدود فعال در کشور، یکی آن سینما پارک بود که حکومت حدود یک ماه پیش ویرانش کرد و گفت که به جای آن یک مرکز فرهنگی خواهد ساخت.
بازار تولید و فروش فلمهای سینمایی در افغانستان سرد و ناتوان است.
بیشتر دوستداران سینمای تجارتی به تماشای فلمهای خارجی – به ویژه فلمهای هندی – میپردازند.
فلمهای هنری که فلمسازان افغان میسازند، فقط به جشنواره ها راه می یابند و معمولاً در سینما های شهر به نمایش گذاشته نمیشوند.
جشنوارۀ بینالمللی فلم زنان هرات سال یکبار فرصت نمایش فلمهای هنری افغانستان را به بینندهها میدهد، اما آنهم مخاطبان خاص خود رادارد که بیشتر افراد تحصیل کرده و هنرمندان اند.
گزارش: فریبا آرام