همزمان با روند گفتگوهای صلح میان دولت افغانستان و طالبان، زنان ارتش با انجام تمرینات سخت کوماندویی می‌گویند دوشادوش مردان از خاک‌شان دفاع می‌کنند.
مریم نورزی دست به ماشه، از جامعه کم و بیش سنتی و محافظه کار هرات، دوشادوش مردان تمرینات سخت کماندو را انجام می‌دهد.
برای مریم عضویت در نیروهای کماندو به مثابه گذشت از هفت‌خوان رستم بوده، او راهی را انتخاب کرده که تا کنون از خانواده‌اش دو قربانی گرفته است.
شوهرش دو سال پیش در جنگ بالامرغاب زخمی شد و اکنون خانه‌نشین شده و برادر شوهرش نیز که کوماندو بود، چهارده سال پیش در انفجاری در میدان هوایی شیندند هرات جان باخت.
یکی از سربازان زن ارتش افغانستان در جریان تمرین نظامی
او اکنون سرپرستی شوهر معلولش، چهار فرزند خودش و سه فرزند برادرشوهرش را بر دوش دارد.
او می‌گوید: "شوهرم نیز زخمی شده و من نسبت به علاقه ای که به یونیفورم سربازی داشتم، به ارتش پیوستم. ما از زنان دیگر کشورها هیچ کمی نداریم وقتی یک زن از کشور دیگری میاید به افغانستان و می‌جنگد چرا ما این کار را نکنیم؟"
مریم نگران روزی است که با سهیم شدن طالبان در نظام و معامله شدن بر دست‌آوردهای دو دههٔ اخیر، تمام تلاش‌هایش نقش بر آب شوند
در کنار مریم، زنان دیگری هم برای فراگیری آموزش‌های نظامی در قول اردوی ۲۰۷ ظفر به چشم می‌خورند.
خاتمه یکی از زنان کوماندو می‌گوید که برگشت به دوران رژیم طالبان که زنان از بسیاری از حقوق‌شان محروم بوده‌اند، غیرقابل قبول است و طالبان‌باید حضور زنان را در ارتش بپذیرند.
شماری از سربازان زن در ارتش افغانستان در جریان تمرینات نظامی
او می‌گوید: "زنان توانایی‌های زیادی دارند ما از زنانی که نمایندگی می‌کنند ازما در گفتگوهای صلح می‌خواهیم که از حقوق ما دفاع کنند. ما می‌خواهیم وقتی طالبان هم به نظام سهیم می‌شوند زنان در ارتش حضور داشته باشند."
مینا که به تازه‌گی دختر هژده ساله‌اش را نیز شامل ارتش زنان کرده است می‌افزاید: "مدت هژده سال می‌شود که به نظام استم. از نظام هیچ بدی ندیدم، از فرزندانم یکی هژده شده به نظام آوردم و هفت فرزند دیگر من وقتی هژده شوند به نظام میاورم."
هم اکنون ۱۰۵ زن در قول اردوی ۲۰۷ ظفر سرگرم آموزش‌های نظامی و خدمت استند.
شماری از سربازان زن در ارتش افغانستان در جریان تمرینات نظامی
محمد نادر افضلی فرمانده قول‌اردوی ۲۰۷ ظفر می‌گوید در سال‌های اخیر زنان بیشتری علاقمند پیوستن با ارتش اند.
آقای افضلی افزود: "در هر سه ماه انداخت‌های تمریناتی خود را اجرا می‌کنند و به مرکز تعلیمی معرفی می‌گردند و پس از آن به قریه و قصبات برای تلاشی منازل و دیگر کارها فرستاده می‌شوند."
دور دوم مذاکرات بین‌الافغانی در دوحه قطر جریان دارد. اما تا کنون طالبان در مورد حضور زنان در صفوف نیروهای افغان ابراز نظری نکرده‌اند.
با آن هم این زنان بی‌توجه به آینده ناروشن، تلاش دارند تا گلوله‌های‌شان به هدف بخورند و برای کشورشان تامین امنیت کنند.