روزنامه مسیر این پرسش را مطرح کرده که آیا شورای عالی دولت سبب بوجود آوردن یک اجماع سیاسی خواهد شد؟
به باور نویسنده، در حالیکه تلاشهای ارگ هنوز هم ادامه دارد تا ساختار و اعضای شورای عالی دولت را نهایی سازد، اما به گفته نویسنده مطلب، چنین معلوم میشود که از همین حالا میان حکومت و سیاسیون اختلاف عمیق وجود دارد و این مشکل خواهد بود که این شورا به توافق همه ایجاد شود.
نویسنده در ادامه نوشته است که هر چند این شورا باید از بسیار قبل ساخته میشد اما ارگ به این فکر بود که این شورا صلاحیتهایش را کاهش داده و بعد در امور کشور دست باز نخواهد داشت و به همین خاطر ایجاد این شورا را به تعویق انداخته بود.
روزنامه مسیر تاکید میکند که هرگاه أغاز فعالیت این شورا اعلام هم شود، با آن اختلافات بیشتر میشود و حکومت نخواهد توانست که به واسطه این شورا یک اجماع سیاسی را بوجود آورده و تهدیدات موجود فرا راه صلح و جنگ را مدیریت کند.
روزنامه هشت صبح از متوقف شدن گفتوگوهای صلح ابراز نگرانی کرده و نوشته است که در این اواخر گفتوگوهای صلح کاملاً متوقف شده و جهان هم در فکر گفتوگوهای صلح نیست.
به باور نویسنده، این حالت نه تنها بالای زندگی مردم تاثیر منفی کرده، بلکه امیدهای مردم را نسبت به آینده کاهش داده است.
روزنامه در ادامه نوشته که در حال حاضر بیشتر مردم به خاطر ترس از گسترش یافتن جنگ، سرمایههایشان را از کشور بیرون کرده اند و باور عمومی بر این است که با سقوط ولسوالیها آتش جنگ شعلهور تر شده و مردم به صلح نخواهند رسید.
روزنامه در ادامه نگرانیهای مردم نوشته است، نشست استانبول که چشم امید مردم به آن دوخته شده بود, برگزار نخواهد شد و در کل جهانیان از تلاشهای شان برای صلح عقبنشینی کرده اند.
به باور نویسنده مطلب، این وضعیت افغانها را نسبت به هر وقت دیگر ناامیدتر کرده است.
روزنامه دولتی هیواد نوشته که تلاشها برای ناکام ساختن پروسه صلح بیشتر شده و دشمن میخواهد تا جنگ را شدت بدهد و با تمام توان تلاش میکند که پروسه جاری صلح را با ناکامی روبرو کند.
به گفته نویسنده، جنگ در حالی شدت یافته که پس از بیرون شدن نیروهای خارجی طالبان باید جنگ را متوقف میکردند، بخاطریکه این جنگ مردود و برادرکشی است.
با اشاره به این موضوع نویسنده روزنامه از شورای امنیت ملی خواسته است که از دست درازی خارجیها و همسایههای افغانستان در امور داخلی این کشور جلوگیری کند، زیرا به باور نویسنده عامل اصلی جنگجاری در افغانستان دستدرازی همسایههای این کشور است.
نویسنده تاکید میکند که جامعه جهانی و سازمان ملل متحد باید این خواست افغانها را بپذیرد و بر دشمن فشار وارد کند که از افغانکشی دست بکشد و این جنگ تحمیل شده را به پایان برساند.