داکتران: به زنان اجازه بستری شدن در مرکزهای ترک اعتیاد داده نمی‌شود

کارمندان صحی می‌گویند، اکثریت خانواده‌ها به زنان اجازه نمی‌دهند که در مرکزهای ترک اعتیاد بستری شوند، از همین‌رو آنان تا پایان عمر معتاد باقی می‌مانند.

داکتران می‌گویند، بر علاوه اجازه نه یافتن زنان برای بستری شدن در مرکزهای ترک اعتیاد، برخورد بد و یاد شدن با لقب‌های گوناگون سبب می‌شود که زنان در خانه با فشار روانی روبرو شده و میزان استفاده از مواد مخدر را بالا ببرند.

از میان نزدیک به سه صد هزار معتاد مواد مخدر در افغانستان، کمتر از ده در صد آنان در بیرون از محیط خانواده و باقی همه آنان در خانه و در برابر چشمان اعضای خانواده از مواد مخدر استفاده می‌کنند که این وضعیت سبب شده تا تعدادی زیادی از زنان خانواده ناخواسته معتاد شوند.

زهرا که از سوی شوهرش به مواد مخدر معتاد شده می‌گوید، پس از معتاد شدن به مواد مخدر بر علاوه اعضای خانواده، نزدیکانش روابط شان را با وی قطع کرده بودند، از همین‌رو سال‌ها از مواد مخدر استفاده کرد.

زهرا گفت: "با من کسی همکاری نمی‌کرد، اما این بار همشیره‌ام با من آشتی کرد و گفت، بیا از نشه تیر شو و گفت، اینه من هم پنج سال می‌شود که مواد را ترک کردیم و نمی‌کشم. برایم گفت که خودت سن و سالت بالا رفته، آینده دختر و بچه‌ات را در نظر بگیر."

آرشیف، زنان معتاد به مواد مخدر در افغانستان

مسوولان ریاست کاهش تقاضا به مواد مخدر وزارت صحت عامه می‌گویند، دسترسی به زنان معتاد و بستری کردن آنان در شفاخانه خیلی دشوار است، زیرا خانواده‌ها اعتیاد به مواد مخدر را شرم می‌پندارند و حاضر نیستند زنان معتاد خانواده در شفاخانه تداوی شوند و یا داکتران برای تداوی آنان بگونه منظم به منزل‌شان بروند.

شکریه که خلاف رضایت خانواده خودش را در یکی از شفاخانه‌های ترک اعتیاد در کابل بستری کرده می‌گوید، یک ماه از بستری شدنش در شفاخانه ترک اعتیاد می‌گذرد، اما اعضای خانواده‌اش وی را مایه شرم می‌دانند و حتی یک عضو خانواده هم به پایوازی وی به شفاخانه نیامده است.

شکریه افزود: "برادرانم به من اجازه نمی‌دادند و می‌گفتند، مردم خبر می‌شوند و به ما طعنه می‌دهند که خواهرت پودر می‌کشد و نشه می‌کند. من برای‌شان گفتم که مرا در شفاخانه تداوی معتادان زن بستری کنید، برایم گفتند که تو معتاد استی و فکر می‌کنی زنانِ کُل جهان معتاد اند. هیچ کس به گپ من گوش نکرد. از وقتی اینجا بستر استم هیچکس به پایوازی من نمی‌آید."

بررسی‌های اداره مبارزه با مواد مخدر سازمان ملل متحد در رابطه به وضعیت اعتیاد نشان می‌دهد که سه درصد معتادان در جهان را کودکان تشکیل می‌دهد و عامل اصلی اعتیاد کودکان مادرانی اند که از مواد مخدر استفاده می‌کنند.

ناجیه بخشی روانشناس در یکی از مرکزهای ترک اعتیاد می‌گوید، حتی کارمندان صحی نیز که برای بستری کردن زنان معتاد تلاش می‌کنند، با برخورد نادرست خانواده‌ها روبرو اند.

بخشی گفت: "وقتی خانواده‌ها به زنان اجازه تداوی را ندهند، این یک مشکل جدی است و ما همیشه با این مشکل برخوردیم. وقتی ما در خانه‌ها پشت مریض می‌رویم و یا در جریان تداوی آنان را تعقیب می‌کنیم، خانواده‌ها با ما جنجال می‌کنند و می‌گویند، ما خو بی ناموس نیستیم، چطور خانم خود را اجازه بدهیم که در مرکز بستری شود. اما وقتی آگاهی پیدا کنند، کم کم قناعت می‌کنند و مشکل ایجاد نمی‌کنند."

آرشیف

وزارت صحت عامه افغانستان می‌گوید، زنانی که در گذشته به دلیل باورهای نادرست از تریاک و دیگر بته‌های نشه‌آور به منظور تداوی استفاده می‌کردند، حال اکثریت آنان به هیرویین و شیشه معتاد شده‌اند.

داکتر قندی گل الکوزی می‌گوید، اجازه نیافتن زنان به تداوی و برخورد نادرست خانواده‌ها سبب شده است که، زنان معتاد با گذشت هر ماه مقدار مصرف مواد مخدر شان را بیشتر کنند.

الکوزی گفت: "خانواده‌های زیادی موجود است که خانم‌ها، خواهران و دخترهای خود را حتی پس از تداوی با القاب بد یاد می‌کنند و به دید بد به آنان نگاه می‌کنند، روابط خود را با آنان قطع می‌کنند. چنین برخوردها زمینه آن را فراهم می سازد که آنان مقدار استفاده مواد مخدر شان را افزایش دهند و با بحران بیشتر روبرو شوند و نمی‌خواهند خود شان را تداوی کنند. طعنه و برخورد نادرست خود مانع تداوی و یا هم افزایش استفاده از مواد مخدر می‌شود."

ارقام سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که از میان هر سه معتاد به مواد مخدر در جهان، یک معتاد آن زن است، اما از میان هر پنج زنِ معتاد به مواد مخدر در جهان، تنها یک زن به شفاخانه و امکانات تداوی ترک اعتیاد دسترسی دارد.