نصیر احمد احمدی داستاننویس مشهور افغانستان درگذشت.
و مرگ نیز گیلاس آب حیات را از این نویسنده مشهور داستانهای پشتو گرفت. نصیراحمد در جوانی رخت سفر بست و خاموشانه از این دنیا رفت!
خانوادهاش مرگ او را تأیید کردند.
رئیس جمهور افغانستان، وزارت اطلاعات و فرهنگ، نویسندگان و طرفداران داستانها و رمانهای احمدی درگذشت او را یک ضایعه بزرگ و جبرانناپذیر در ادبیات داستانی کشور میدانند.
در اعلامیهای که از سوی ارگ ریاست جمهوری نشر شد، آمده که نصیر احمد احمدی تلاشهای چشمگیری برای غنیسازی زبان پشتو، بهویژه در زمینه رماننویسی پشتو انجام داده و رمانهای مفید زیادی نوشته است.
صابر مومند، سخنگوی وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان نیز به رادیو آزادی گفت که جای احمدی را هیچ شخصی در داستانهای پشتو پر نخواهد کرد و این شکاف احساس خواهد شد.
نصیر احمد احمدی در سال ۱۳۶۳ در ولسوالی قرهباغ ولایت غزنی زاده شد، او روز گذشته در نتیجه بیماری در یکی از شفاخانههای شهر کابل درگذشت.
از احمدی ۲۵ کتاب به چاپ رسیده که بیشتر آن ناول میباشد.
جوجو از داستانهای مشهور اوست.
برخی دیگر از اثرهای او، داستانهای کوتاه و موضوعهای مرتبط با شاخههای دیگر ادبیات است.
برخی نویسندگان افغان و طرفداران رمانهای احمدی پس از درگذشت او در شبکههای اجتماعی ابراز همدردی کردند.
عزتالله شمسزی، نویسنده، منتقد و یکی از هواخواهان احمدی به رادیو آزادی گفت: "در میان نویسندگان معاصر نصیر احمد احمدی نویسنده اندیشهبرانگیزی بود. متأسفانه ما نویسندگان کمی در زبان پشتو داریم که به آموزش فکر در نسل کنونی و نسلهای آینده توجه میکنند. او بهگونه هنری و با مهارت نارساییهای موجود جامعه را به چالش میکشید و اندیشه جدید به مردم میداد."
احمدی سبک ویژه در نوشتن رمان داشت و افزون بر کتابهای داستان برای بزرگسالان، چندین داستان و کتاب برای کودکان نیز نوشته است.
احمدی درباره آموزش نویسندگی بر کودکان به این باور بود: "ادبیات بقیه جهان که پیشگام هستند، بهویژه ادبیات داستانی نثر، از کودکی نویسندگان را آموزش دادهاند. آنها درمی یابند که کدام کودک یا جوان برای نویسندگی ساخته شدهاست، از آن زمان روی آن کار میشود حتا در دوره مکتب آنان، بنابر این میدانند آنان این استعداد را میشناسند، آنها به دنبال چهگونگی کار بر زبان و ادبیات خود هستند، اگر آن هر کشوری که باشد، اما متأسفانه در افغانستان چنین نیست."