روانشناسان می‌گویند، تحقیر کودک و نوجوان پس از بار نخست مصرف مواد مخدر و وضع شرایط سخت‌گیرانه سبب می‌شود تا وی عقده‌‌مند شده و بجای خانواده به جمع دوستان نااهل و مواد مخدر پناه ببرد.
وزارت صحت عامه عدم محبت ورزیدن خانواده‌ها با کودکان و نوجوانان را علت عمده رو آوردن آنان به مواد مخدر می‌داند و از خانواده ها می‌خواهند که در کنار کنترول بر فرزندان‌شان، آنان را در کارهای روزمره دخیل کنند.
اگر می‌بینید که فرزند تان برای بار نخست از مواد مخدر استفاده می‌کند، با وی صحبت کنید و صحبت‌های وی را بشنوید.
سازمان صحی جهان دریافته است که اکثریت کودکان و نوجوانان معتاد در جهان را آنانی تشکیل می‌دهند که از محبت خانواده محروم اند و والدین‌شان پس از بار نخست مصرف مواد مخدر، با آنان رویه‌‌ای زشت داشته و تحقیر شان کرده‌اند.
روانشناسان می‌گویند، کودک و نوجوان همانند هرکسی دیگر در جامعه، به یک پناه‌گاه نیاز دارد، از همین رو نبود محبت در خانواده سبب می‌شود تا فرزند در جستجوی پناگاه دیگر شود و به این گونه در دام گروه‌های مافیایی و مواد مخدر بیفتد.
آرشیف
سمینه یادگاری، روانشناس در یک مرکز ترک اعتیاد در کابل می‌گوید، تحقیر فرزند به دلیل استفاده از مواد مخدر سبب می‌شود تا وی از روی عقده به استفاده از مواد مخدر ادامه دهد، اما صحبت کردن از روی عاطفه می‌تواند سبب تشویق وی به دوری از مواد مخدر شود.
یادگاری گفت: "در صورتی که پدر و مادر خبر می‌شوند که فرزند شان کم کم به مصرف مواد مخدر رو آورده، در این‌صورت، اولین کاری که می‌کنند، از منت کردن، از سخت گرفتن و از وضع قوانین مشکل، سخت و تحقیر آمیز جلوگیری کنند. استعمال کلمات تحقیر آمیز باعث می‌شود که فرزند از پدر و مادر دور شده و به یک ماده و موجود بیگانه پناه ببرد."
خانم یادگاری می‌گوید، در صورتی که رابطه دوستانه نتیجه‌ای در پی نداشته باشد، والدین می‌توانند از جایگاه مادر و پدر با فرزند شان به پیش بروند، اما این برخورد نباید طوری باشد که سبب قطع عاطفه آنان با فرزند شان شود.
یافته‌های عملی روانشناختی در مرکزهای ترک اعتیاد کودکان و نوجوانان در افغانستان نشان داده که قطع عاطفه والدین با فرزندان‌شان، سبب شده تا کودکان و نوجوانان زیادی به معتادان دایمی مواد مخدر مبدل شوند.
روانشناسی کودک، پدر و مادر را نخستین الگویی می‌داند که کودک و نوجوان خانواده از آنان می‌آموزند و هر کرده خوب و بد آنان را در زندگی‌شان عملی می‌کنند.
عبدالشکور حیدری، معاون تخنیکی ریاست کاهش تقاضا به مواد مخدر وزارت صحت عامه می‌گوید، فرزندان در کنار محبت خانواده، به یک محیطی در خانواده نیاز دارند که در آن دود تنباکو و مواد مخدر وجود نداشته باشد.
داکتر عبدالشکور حیدری
حیدری گفت: "مادر و پدر اطفال خود را کنترول کنند، با آنان محبت داشته باشند و اطفال خود را در فعالیت‌های روزمره کمک کنند. تا فرزندان‌شان از استعمال مواد مخدر، پرهیز کنند. هم‌چنان پدرها و مادرانی که عملی تنباکو اند، در برابر چشمان اطفال خود از آن استفاده نکنند. به دو دلیل: یکی این که اطفال از والدین‌شان می‌آموزند و دیگر این که دود تنباکو به شکل غیرمستقیم باعث وابستگی اطفال به سایر مواد مخدر می‌شود."
روانشناسان با توجه به دسترسی آسان به مواد مخدر در جامعه افغانستان، آگاهی‌دهی به والدین در رابطه به چگونگی برخورد با فرزندان‌شان را مهم می‌دانند.
آنان به این باور اند که در کنار استفاده از شیوه‌های روانشناختی برای وقایه فرزندان از مواد مخدر، تدریس و تبلیغ آموزه‌های دینی در خانواده نیز سبب می‌شود تا کودکان و نوجونان از آفت اعتیاد به مواد مخدر دور بمانند.