صدها خانواده بیجا شده شمال افغانستان در پارک شهرنو کابل یک شب بارانی را با دشواری سپری کردند.
شریفه ۴۱ ساله آواره‌ای کندزی که گریه کودک سه ساله‌اش از گرسنگی مجال صحبت را نمی‌دهد می‌گوید: "این کمپل و دوشک را که می‌بینید در باران تر شد. چهار طرف ما را سگ‌ها گرفته، چتلی بوی بد اذیت ما می‌کند، از مجبوری آمدیم. دکان‌های ما در کندز آتش گرفت هیچ چیزی باقی نماند. بیست روز شده هنور کمک دریافت نکردیم."
این زن که با کودکان قد و نیم قدش در میان ده‌ها بیجا شده دیگر در گوشه‌ای پارک شهرنو کابل در وضعیت بدی قرار دارد، با کمترین امکانات اولیه زندگی می‌کند.
عبدالغفار از ولایت تخار با تعدادی از بزرگان بیجا شده کنارهم نشسته روی وضعیت جاری بحث دارد.
او می‌گوید در شب بارانی خواب نکرده، خانواده‌اش از نداشتن امکانات و مواد غذایی رنج می‌برند: "امشب را با مشکلات زیاد سپری کردیم، باران بارید کمپل، دوشک هیچ چیزی نداشتیم بر سر خود بگیریم و پول هم نداشتیم یک چند متر پلاستیک می‌خریدیم بالای سر خود می‌گرفتیم."
محمد حسن یکی دیگر از خیمه نشینان پارک شهر نو کابل است.
بیجا شده های داخلی در شهر کابل
او می‌گوید پس از به قدرت رسیدن طالبان به کابل مسکن گزین شده اکنون توانایی تامین مخارج روزانه فامیل هشت نفری را ندارد: "فعلاً امکانات نداریم از نگاه البسه دوشک لحاف ضرورت داریم. در روی زمین نمناک خوابیده ایم زیر بارش ماندیم. گفتند که کمک می‌کنیم هنوز کمک برای ما نرسیده."
این بیجا شده‌ها که آمار دقیق‌شان معلوم نیست از نهاد‌های کمک رسان کمک عاجل می خواهند.
آنها می‌گویند اگر کمک نقدی دریافت کنند دوباره به خانه‌های‌شان بر می‌گردند.
در حالی که در این محل دسترسی به غذا، خدمات صحی ، حمام و تشناب، نیز ندارند.
این آوارگان، دشوار‌ترین روز‌های زندگی‌شان را در فضای بیروبارعابرین پارک و آلوده از خاک سپری می‌کنند.
در یک ماه گذشته به دلیل شدت جنگ در شمال افغانستان صدها خانواده مجبور به ترک خانه‌های‌شان گردیده به کابل آواره شدند.
شریفه که همه دارو ندار دکان شوهرش در جنگ نیروهای امنیتی با طالبان آتش گرفته خواهان غرامت از سوی ملل متحد است.
قرار گزارش‌ها ملل متحد برای کمک با مردم افغانستان امروز یک گردهمایی در ژینو برگزار می‌کند.