خواست بی‌جاشده‌های داخلی از طالبان: صلح و ثبات را به ارمغان آورید

بی‌جا‌شده‌های داخلی در کابل

بیش از ۱۷۰۰ خانواده بی‌جا شده داخلی در اثر جنگ ها از شمال افغانستان، در یک پارک شهر کابل جابجا شده اند.
آنها امیدوار اندکه حکومت جدید در افغانستان بتواند صلح و ثبات را به ارمغان آورد.
ده‌ها کودک مهاجر افغان که دور یک نل آب در شهر کابل، تجمع کرده اند.
اینها کودکان خانواده های آوارۀ استند که در اثر جنگ‌ها از ولایت‌های تخار، کندز و بغلان به کابل آمده اند.
شمار این بیجاشده‌ها که در یکی از پارک‌های شهر کابل شب و روز دشوار را سپری می‌کنند، به بیش از ۱۷۰۰ خانواده می‌رسد.

آرشیف، شماری از بی‌جا‌شده‌ها در کابل

گل زمان یکی از آنهاست که همراه با خانواده و کودکان خردسالش خانه و کاشانه اش را در ولایت تخار رها کرده و در جستجوی صلح و آرامش به کابل، آمده است.
گل زمان که یک پایش را هم در اثر جنگ ها از دست داده، درد غربت و مهاجرت را به خبرگزاری اسوشیتدپرس چنین قصه می‌کند.

او می‌گوید: "زندگی ما بسیار خراب است برادر، شاید مثل من سرنوشت هزاران تن همین طور باشند. نان، آب و پول یگان تجار که می‌آید، کسی به ما نمی‌دهد و چور می‌شود. پول نداریم، قسم به خدایی که مرا هست کرده و نیست می‌کند و قسم به سر اولادهایم که اگر دو هزار افغانی می.داشتم، یک لحظه هم در این‌جا نمی‌نشستم، وضعیت خود و فامیل‌ام بسیار خراب است."

آرشیف، شماری از بی‌جاشده‌ها در کابل

گل زمان که ۱۳ فرزند دارد و یک برادرش را نیز در نتیجۀ جنگ‌ها از دست داده، امیدوار است که حکومت جدید افغانستان بتواند صلح و ثبات را به ارمغان آورد، تا فرزندان او و هزاران افغان دیگر مانند او، بتوانند به درس، تحصیل و مکاتب شان بازگردند.
اما به نوشتۀ خبرگزاری اسوشیتدپرس، حدود یک ماه بعد از تصرف کابل توسط طالبان و بعد از سقوط حکومتی که بیست سال توسط ائتلاف نظامی به رهبری امریکا حمایت می‌شد، آواره‌گان و بی‌جاشده‌گان داخلی در افغانستان، تا هنوز هیچ بهبودی را در زندگی شان مشاهده نکرده اند.
محمد نظر، یک آواره ای دیگر از ولایت تخار می‌گوید، زندگی در کابل برای آنها بسیار دشوار است، و آنها از کمبود مواد غذایی و آب آشامیدنی رنج می‌برند و جایی هم برای زندگی ندارند:
او می‌افزاید: "مهاجرین مستحق ترین قشر جامعه هستند که در سالیان اخیر در معرض تهدید شدید بمباردمان، گرسنگی و تشنه‌گی قرار داشته اند و کسی به آنها نرسیده است. خواهش ما اینست که حق را به حق دار رسانیده و آنها را به ولایت‌هایشان اعزام کنند."
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، شمار بیجاشده‌گان داخلی در افغانستان را حدود ۳ میلیون تن خواند و از جامعه جهانی خواسته که با میلیونها افغان آواره در افغانستان، کمک کند.
سایر ادارات سازمان ملل متحد و نهادهای کمک رسان نیز از احتمال یک بحران بشری در افغانستان هشدار داده اند.
برنامه غذایی جهان(WFP) هشدار داده که در افغانستان از هر ۱۰ افغان ۹ تن آنها غذای کافی برای خوردن ندارند و حدود ۵۰ درصد مردم افغانستان با کمبود حداقل یک وعده غذا روبرو هستند.
سازمان ملل متحد به هدف جمع آوری کمک‌های بشری برای افغانستان، سیزدهم سپتمبر یعنی حدود دو هفته قبل نشستی را در شهر ژنیو سویس دایر کرد. در این نشست بیش از یک میلیارد دالر کمک‌های بشری با افغانستان تعهد شده است.