شماری از زنان امروز در کابل در برابر خاموشی سازمان ملل متحد، جامعۀ جهانی و نهادهای حقوق بشری در پیوند با اوضاع افغانستان اعتراض کردند.
روز سه شنبه شماری از زنان در برابر دفتر یونما در کابل گردهم آمدند تا در برابر خاموشی جامعۀ جهانی و سازمان ملل در پیوند با اوضاع جاری در افغانستان صدا بلند کنند.
زنان معترض در کابل خاموشی سازمان ملل، جامعۀ جهانی، نهادهای حقوق بشری را پرسش برانگیز دانسته، میگویند که به خواست زنان افغان باید توجه شود.
آنان تاکید میکنند که خواهان دیدار با خانم دیبرالاینز نمایندۀ ویژه سازمان متحد در افغانستان بودند، اما گروه طالبان مانع ادامۀ تظاهرات آنان شدند.
وحیده امیری به رادیو آزادی می گوید، طالبان در کنار این که برای زنان معترض اجازه راه پیمایی را نداند، خبرنگاران را نیز از گرفتن ویدیو و مصاحبه منع کردند.
بانو امیری گفت: "با خبرنگاران رویه بسیار جدی کردند و آنها را اجازه ویدیو گرفتن و صدا گرفتن نداند، بالای ما بسیار فشار آوردند، ما را اجازه راه پیمایی نداند، با وجودی که ما نامه و شعارهای ما را با آنها شریک کردیم و میخواستیم بگوییم چرا سازمان ملل و جامعه جهانی خاموشی اختیار کرده."
شیبا رووفی از اشترک کنندگان دیگر این تضاهرات به رادیو آزادی میگوید هدف شان دادخواهی برای مشارکت زنان در بخشهای سیاسی، فرهنگی و اقتصای کشور بود.
بانو رووفی میافزاید: "هدف اعتراض ما این بود تا سازمان ملل متوجه زنان افغانستان باشد و حمایت کنند از زنان. نماینده ویژه سازمان ملل در افغانستان با زنانی که هویت شان مشخص نیست و فقط به خاطر پناهندگی به خارج از کشور با این خانم نشست داشتند، اما ما میخواهیم به کشور خود باشیم و در تمامی بخشهای سیاسی، فرهنگی و اقتصادی سهیم باشیم."
گفتنی است که پیش از این سازمان ملل متحد و جامعۀ جهانی برای به رسمیت شناختن طالبان و نیز برای بیرون کردن نام برخی از اعضای رهبری این گروه از فهرست سیاه، چندین شرط گذاشته اند که اجازه دادن زنان و دختران به آموزش و کار و نیز رعایت حقوق بشر به شمول حقوق زنان و کودکان از این شرط ها به شمار میروند.
با این حال مقامات حکومت طالبان میگویند علت جلوگیری از تظاهرات این زنان به تعبیر آنان برخورد عقدهیی تظاهرات کنندهگان در برابر طالبان است.
بلال کریمی عضو مطبوعاتی حکومت طالبان در صحبت با رادیو آزادی گفت؛ پیش از هر اعتراض باید با مسوولان فرهنگی آنان هماهنگی صورت بگیرد تا اعتراضات به گونه مسالمت آمیز و به دور از خشونت برگزار شود.
آقای کریمی افزود: "خانم هایی که صدا بلند میکنند، باید در عرصه مشخص باشد، نه اینکه بگویند طالبان تحریم شوند و یا هم به رسمیت شناخته نشوند، باید کاری کنند که به نفع مردم باشد نه عقده شخصی که با طالبان دارند."
پس از حاکمیت طالبان در افغانستان و محدود ساختن زنان از سوی این گروه، این چندمین بار است که زنان در پی بی عدالتیها در برابر شان صدا بلند میکنند، اما هر بار با واکنش تند طالبان روبه شده و به تظاهرات شان پایان داده می شود.