انتظار طولانی مدت برای دریافت پاسخ ویزۀ ویژه مهاجرت یا "اسآی وی" همکاران افغان دولت ایالات متحده را با سرنوشت ناروشن روبهرو کرده است.
شماری از آنان به رادیو آزادی گفتند با وجودیکه اسنادهای شان تکمیل بوده و واجد شرایط اسآیوی هستند اما تا هنوز در افغانستان و بیسرنوشت مانده اند.
شش تن از آنان سندهای دست داشتۀشان را نیز با رادیو آزادی در میان گذاشتند_تمامی آنان در پایگاه مورهید در کابل با نظامیان امریکایی کار کرده اند.
نصیر احمد ۱۳ سال در این پایگاه نظامی با نیروهای امریکایی کار کرده.
او میگوید یک سال و ۵ ماه پیش به اسای وی ثبت نام شد اما تاحال منتظر است.
آخرین پاسخ دریافتی او ۹ سپتامبر سال روان میلادی بود.
نصیراحمد میگوید بیشتر اطرافیانش میدانند چه وظیفه داشته و این میزان خطرجانی به او و خانوادهاش را افزایش میدهد: "مسایل امنیتیاش به ما بسیار مشکل است. اگر کدام نفر شیطانی کند که اینها با خارجیها کار کرده، این مشکلات امنیتی را داریم. هر چقدر که معطل شود برای ما شرایط تنگ میشود."
پس از سقوط کابل به دست طالبان در ۲۴ اسد/۱۵ آگست و خروج کامل نیروهای امریکایی از افغانستان در ۳۱ آگست، وزارت خارجه ایالات متحده امریکا بارها گفته است که روند بیرون کردن امریکاییها و همکاران افغان آنان هنوز هم از افغانستان ادامه دارد. در آخرین مورد هم ند پرایس سخنگوی وزارت خارجه امریکا در ۲۵ ماه عقرب به رسانهها گفت که ماموریت تخلیه از افغانستان تا هنوز به پایان نرسیده است.
حنیف به نمایندگی از شماری از همکارانش کارهای اسآیوی را دنبال میکند.
او به رادیوآزادی میگوید افغانانی که با او در یک پایگاه نظامی کار میکردند تنها ۷ تن توانستند در روند تخلیه به آمریکا منتقل شوند و ۱۲۰ تن دیگر سرنوشت نامعلوم دارند.
به گفته او همه این افراد تجربه کاری چند ساله و اسناد کافی دارند اما مجبور هستند بخاطر حفظ جان خود هر چند مدت یکبار تغییر مکان دهند: "در کمپ آمریکاییها کار کردیم کارمند بودیم در بخشهای مختلف فعلاً در افغانستان ماندیم. اسآی وی هم داریم تا هنوز آمریکاییها برای ما هیچ کاری نکرده اند بارها که برای شان ایمیل کردم گفتند منتظر باشیم و منتظر هستیم چیزی روشنی برای ما نیامده در روند تخلیه خیلی ضعیف بودند و ما نتوانستیم داخل میدان شویم. نگران جان خود و اعضای فامیل خود هستیم و کیسهای اسآی وی ما تا هنوز هیچ نتیجهای نداده."
آخرین سربازان خارجی بهشمول آمریکاییها ۱۵ روز پس از سقوط کابل به دست طالبان، این کشور را ترک کردند.
طالبان پس از تصرف کابل و بیشتر بخشهای کشور عفو عمومی اعلام کردند اما این موضوع نتوانست شدت نگرانی افغانان باقی مانده همکار با آمریکاییها و دیگر کشورهای عضو ناتو را کاهش دهد.
دلیل هراس و اضطراب این افراد، گزارشهای است که پس از اعلام عفو عمومی در مورد شکنجه و محکمه صحرایی برخی از کارمندان پیشین دولت و کسانیکه با نهادهای بینالمللی کار کرده اند، هر ازگاهی نشر و پخش میشوند.
از همینرو کندی روند پذیریش اسآیوی نارضایتی افغانان همکار با ایالات متحده آمریکا را برانگیخته.
شکیب یکی دیگر از ثبت نام کنندگان اسای وی است که بیش از دو سال با آمریکاییها کار کرده است.
او به رادیو آزادی میگوید از ۶ ماه به این طرف پاسخی از پیشرفت کارهای اسای ویاش دریافت نکرده: "خواست ما فعلاً این است که ما وقتی اپلای میکنیم به سفارتشان ما را رد میکنند حتی اگر بخواهند همان بج نمبری که در کارت ما است سر او تحقیقات کنند تمام موضوع برای شان واضح میشود."
"اسآیوی" یا ویزه ویژۀ مهاجرت، امتیازی پناهندگی ایالات متحدۀ امریکا برای آن همکاران غیر امریکاییشان است که در کشورهای آسیب پذیر با دولت امریکا کار میکنند. روند این گونه ویزه دهی در سال ۲۰۰۸ میلادی از سوی دولت امریکا به راه انداخته شد. پس از آن افغانان زیادی توانستند با استفاده این امتیاز به آمریکا منتقل شوند.
ایالات متحده آمریکا و متحدانش در ماموریت ۲۰ سالهشان در افغانستان دهها هزار همکار افغان داشتند که پس از ختم ماموریت نظامیشان در این کشور تا حال توانسته اند بیش از ۱۲۰ هزار تن را انتقال دهند.