کمیته بین‌المللی نجات (IRC) می‌گوید که ۳.۱ میلیون کودک در افغانستان در معرض سوء تغذیۀ شدید قرار دارند.
مسوول این کمیته در یک بیاینۀ مطبوعاتی گفته که "تقریباً تمام افغان‌هایی که در هفته‌های اخیر به کلینیک‌های IRC می‌رسند، زنانی اند که کودکان سوء‌تغذیه خود را برای مراقبت‌های فوری می‌آورند."
صدای عبدالخالق مردی کهن‌سال با دو زن و شش فرزند روایتی دردناک از فقر و آواره‌گی می‌کند.
او به تازه‌گی از ولسوالی جوند ولایت بادغیس به هرات بیجا شده.
خشک‌سالی مجبورش کرده تا خانه و کاشانه‌اش را در ولسوالی جوند رها کرده و با دست خالی به هرات پناه ببرد.
به گفته او، ده شبانه روز را در سرمای زمستان بدون سرپناه در خیابان‌ها آواره بود، نانی به خوردن نداشت و کودکانش که همه خردسال اند، از شدت سرما و گرسنگی بیمار شدند.
عبدالخالق می‌گوید در نهایت از روی اجبار تصمیم به فروش کودک سه ماه‌اش گرفت که افرادی با وعده کمک از این کار دست بردارش کردند.
آرشیف، عکس جنبه تزئینی دارد
او می‌گوید:"قسم خوردم که می‌فروشم تمام دنیا هم اگر بد بگوید، شب تا صبح هرچی کردم بچه آرام نشد، بچه دیگر من پنج شش ساله است، گرسنه بود شب تا صبح آتش کردم و نشستم و پسرم گریه کرد و گفت بابا گرسنه‌ام. روزش هم هرچی گشتم کارگیر نیامد سرم سخت تمام شد."
روایت عبدالخالق، در افغانستان تازه‌گی ندارد، به ویژه در این سه ماه پسین و با ایستایی کمک‌های مالی به افغانستان.
بر اساس گزارش کمیته بین‌المللی نجات یا آی.آر.سی که ناوقت چهارشنبه شب منتشر کرده، نزدیک به تمام افغان‌هایی که در هفته‌های پسین به کلینیک‌های IRC مراجعه می‌کنند، زنانی اند که کودکان سوء‌تغذیه خود را برای مراقبت‌های فوری می‌آورند.
یک شفاخانه درمان کودکان در کابل
دیوید میلی‌بند، رئیس و مدیرعامل کمیته بین‌المللی نجاتIRC)) می‌گوید: "تعلیق کمک‌های مالی به بودجه دولت، مسدود شدن دارایی‌ها و عدم اطمینان در مورد تحریم‌ها، اقتصاد را به رکود کشانده است."
در این گزارش آی‌آرسی آمده که آنان باید به سرعت برای جلوگیری از قحطی در کشوری که ۳.۱ میلیون کودک در آن در معرض سوء تغذیۀ سخت هستند، اقدام کنند.
در همین حال ایزابل موسارد کارلسن رییس دفتر اوچا یا دفتر سازمان ملل متحد برای هماهنگی امور بشردوستانه در افغانستان می‌گوید، شمار قابل توجهی از زنان، مردان و کودکان در افغانستان به دلایلی چون ناامنی، خک‌سالی و فقر در این کشور بیجا شده‌اند که اگر اقدام فوری صورت نگیرد، نیازهای بشردوستانه به شدت افزایش خواهد یافت.
پیش از این سخنگویان حکومت طالبان گفته بودند که جهان نباید روند توزیع کمک‌ها را سیاسی سازد و باید به رسانیدن کمک‌ها به افراد آسیب پذیر ادامه دهد.
یونیسف نیز ماه گذشته هشدار داده بود اگر کمک‌های بشردوستانه به افغانستان رسانیده نشود فاجعه انسانی در این کشور رخ خواهد داد که بیشتر قربانیان کودکان خواهند بود.
برنامه غذایی جهان یا (WFP) یک ماه پیش گفته بود که نزدیک به ۲۳ میلیون افغان در حال حاضر با گرسنگی روبرو اند و افغانستان اکنون در بین بدترین بحران‌های بشردوستانه جهان است_آماری که آی.آر.سی نیز در این گزارش تازه اش بر آن تأکید کرده است.