نور احمد تجارت کوچک در ولایت هلمند دارد. او در ۱۳ نوامبر ۲۰۲۱ از سوی اختطاف گران در هلمند ربوده شده بود.
وی میگوید آدم ربایان او را برای دریافت پول ربوده بودند: "چشمانم را بسته بودند بسیار مرا لت و کوب کردند همرایم ۱۷۷ هزار کلدار پاکستانی بود برایشان گفتم حالا این پول را بگیرید بقیه پول را در صرافی میدهم."
نوراحمد سه روز پس در ۱۶ نوامبر توسط استخبارات طالبان در هلمند از نزد ربایندگان نجات داده شد و شاید از افراد خوشبختی بود که از چنگ ربایندگان آزاد شد اما از آن سه روز خاطرههای بدی در ذهن دارد.
ربودن افراد تنها در یک منطقه افغانستان محدود نیست بلکه تهدید شبکههای جرمی از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب وجود دارد.
حاجی یوسف دو هفته پیش در ولایت بلخ مصروف کشت و کار روی زمینهایش بود که چهار آدم ربا چشمانش را بستند و به جای نامعلومی او را بردند: "مرا بردند در یک چاه انداختند شب شد ۱۲ روز در همان چاه بودم. من سرطان دارم زمانیکه نفس تنگیام زیاد شد به بسیار سختی دوایم را آوردند و من را از چاه بیرون کردند."
او هشت روز پیش از یک چاه پیدا شد که نفس کشیدن در آن سخت بود. حاجی یوسف نیز از کسان خوش نصیب بود که از چنگ آدم ربایان رها شد.
افرادی هم هستند که خانوادههایشان سالها و ماهها در انتظار برگشتشان هستند. اما تنها از آدرس ربایندگان با آنان صحبت میشود آن هم با یک تهدید و یک خواست تازه.
عبدالرووف ده ساله که که حدود ۱۳ ماه قبل ربوده شد، بتازگی ویدیوی از وی ربایندگانش ثبت کرده و برای محمد نبی پدرش فرستاده اند که برای رهایی فرزندش خواستهای آنان را بپذیرد.
عبدالرووف در دهم ماه عقرب سال ۱۳۹۹ از شهر مزارشریف ربوده شد. با آنکه چندین تن به اتهام اختطاف وی بازداشت شدند اما هنوز هم عبدالرووف در بند ربایندگان است.
پدرش میگوید ناامید نیست و یک روز پسرش به خانه بر میگردد: "آن افرادیکه در برابر من اهداف شوم داشتند و بر من حمله کردند آنها بازداشت شدند اما هنوز هم امارات اسلامی کدام سرنخ از عبدالرووف نیافته. آنها شب و روز تلاش میکنند توکل به خدا یک روز نه یک روز عبدالرووف پیدا می شود."
در اوایل ربایندگان در بدل رهایی عبدالرووف یک میلیون و ۲ صد هزار دالر امریکایی خواسته بودند اما اکنون پدرش میگوید که در این اواخر کدام تماسی با وی گرفته نشده است.
محمد نبی پدر عبدالرووف میگوید ربایندگان ۵ بار بر او نیز حمله کردند که به شمول خودش ۴۰ تن اعضای خانوادهاش زخمی و ۹ تن دیگر کشته شدند.
دریافت پول، استفادۀ جنسی و فروش انسانها بر قاچاق کنندگان انسان از اهداف مهم آدم ربایی شناخته شده اند.
اما چنین رویدادهایی هم رخ داده که ربایندگان پس از گرفتن پول و پذیرفته شدن خواستهایشان و یا هم در حالتی که پول بدست نمیآورند شخص اختطاف شده را کشته اند.
تازهترین رویداد آن کشته شدن نادر عالمی داکتر عقلی و عصبی در ۲۸ ماه عقرب سال جاری بهدست ربایندگان میباشد.
وی در بیست و نهم ماه سنبله در ولایت بلخ ربوده شد هر چند ربایندگان از خانوادهاش ۳۵۰ هزار دالر خواسته بودند اما باز هم او را کشتند.
بیشتر در این باره: داکتر نادر عالمی یکی از متخصصین مشهور صحت روانی در بلخ، به قتل رسیدمقامهای طالبان میگویند آنان مبارزه جدی را در برابر آدم ربایان آغاز کرده اند.
اما چنین رویدادها به حاکمیت طالبان محدود نیست بلکه در نظام جمهوریت نیز وجود داشت.
مهسا دختر شش سالهای بود که در ۱۹ حوت سال ۱۳۹۷ از پروژه ۳۱۵ خیرخانه کابل پس از اختطاف به صورت بیرحمانه زمانی کشته شد که خانوادهاش ۳۰۰ هزار دالر در بدل رهاییاش داده نتوانست.
عاملان قتل مهسا هر کدام به ۳۰ -۳۰ سال زندان محکوم شدند اما ممکن پس از سقوط نظام جمهوریت و شکستن زندانها با هزاران زندانی دیگر آزاد شده باشند.
پیش از آن در سال ۲۰۱۶ اباسین پسر دوازده ساله از منطقۀ کارته نو کابل ربوده شد که ربایندگان در بدل رهایی وی خواستار ۱۰۰ هزار دالر امریکایی شده بودند اما ربایندگان او را بیرحمانه به قتل رساندند.
سه تن به جرم قتل اباسین در ۲۸ ماه جنوری سال ۲۰۱۸ در زندان پلچرخی کابل اعدام شدند.
در افغانستان مشکلات امنیتی به ویژه اختطاف افراد یک تهدید جدی است اما حالا حکومت طالبان میگوید با ربایندگان برخورد جدی میکند.
بر بنیاد معلومات فرستاده شده از سوی خلیل همراز سخنگوی ریاست استخبارات حکومت طالبان به رادیو آزادی آنها از آغاز حاکمیتشان تا کنون ۸۶ تن را به اتهام آدم ربایی بازداشت کرده اند و از میان آنان ۱۵ تنشان دوباره آزاد شده اند.
رادیو آزادی تلاش کرد تا در مورد ارقام رویدادهای آدم ربایی و شمار گروههای آدم ربا از زمان آغاز حاکمیت طالبان تاکنون معلومات به دست آورد اما با وجود تعهد، وزارت داخله طالبان و نهادهای امنیتیشان پاسخی ارائه نکردند.
اما خانجان الکوزی معاون اتاق تجارت و سرمایه گذاری در ششم ماه عقرب در یک نشست خبری گفته است در دو ماه گذشته حدود ۴۰ تاجر ربوده شده اند.
اما به باور کسانی که با رادیوآزادی دربارۀ رویدادهای ربوده شدن شان گپ زده اند، به دلیل محدودیت اطلاعات، مشکلات موجود اجتماعی و فرهنگی و تهدیدهای امنیتی ممکن دهها قضیه پنهان باشد.