فصل تازه بازی بزکشی در شمال افغانستان آغاز شده است

ابراهیم برای ده سال چاپنداز بوده و اکنون چهار اسب بزکشی دارد.

او می‌گوید یک اسب در ماه ۷۵ هزار افغانی معادل ۷۵۰ دالر مصرف دارد. تنها کسی که از اسب نگهداری می‌کند، روزانه ۵۰۰ افغانی از یک اسب می‌گیرد. مصرف غذای اسب هم روزانه ۲۰۰۰ افغانی می‌شود: "بزکشی سابق حالا نیست. برای شما معلوم است که مردم حالا در سپری کردن شب و روز‌ شان با مشکل روبه‌رو اند. نگهداری یک اسب کار آسان نیست. یک اسب خیلی مصرف کلان دارد."

فصل بزکشی در مزارشریف آغاز شده و تیم‌ها و چاپنداز‌ها هفته دو مرتبه در رقابت‌ها اشتراک می‌کنند.

برای غلام محمد که چاپنداز است، بزکشی تنها بازی یا ورزش نیست بلکه به بزرگترین هدف زندگی اش مبدل شده: "تا که زنده استم و عمر در دنیا دارم، همین شوقم است. یعنی هر گونه مشکلی که بالایم بیاید، از این شوق رو نمی‌گردانم. همانطور که من شوق دارم، سایر دوستان هم شوق دارند."

بزکشی به عنوان ورزش و بازی ملی در افغانستان دانسته می‌شود. بیشتر در بخش‌های شمال و شمالشرق این کشور معمول است.

فصل آن با نزدیک شدن بهار آغاز می‌شود و بیشتر در مراسم نوروز، رقابت‌های ویژه آنرا راه اندازی می‌کنند.

بزکشی طوری بازی می‌شود که شماری از چاپندازان از بالای اسب تلاش می‌کنند تا لاشه یک بز یا گوساله ذبح شده را از روی زمین بردارند و آنرا در داخل حلقه مشخص شده موسوم به "دایره حلال" بگذارند.

افغانستان در حال حاضر ۲۸ تیم منتخب بزکشی دارد. این بازی در دوره نخست حاکمیت طالبان ممنوع شده بود اما این بار، رقابت‌های آن بدون ممانعتی آغاز شده است.