شماری از بانوان افغان به تازگی کارزار فردی را برای دادخواهی برای آموزش دختران و زنان آغاز کرده اند.
سمیرا خموش یکی از بانوانی است که در کارزار دادخواهی برای بازگشایی مکتب‌های متوسطه و لیسه به روی تمام دختران سهم گرفته است.
سمیرا می‌گوید، برای جلب توجه جامعهٔ جهانی و آوردن فشار بر طالبان در این کارزار سهیم شده است.
سمیرا می‌گوید، طالبان باید حق آموزش را برای دختران بدهند تا مادران با سواد برای نسل آینده باشند: "هیچ گروهی مانع تحصیل دختران شده نمی تواند، دختران حق دارند تا درس بخوانند و تحصیل کنند، این گروه‌ها باید برای دختران اجازه دهند تا درس بخوانند، تا مادران خوبی برای فردا باشند."
در این کارزار بانوان با پخش پیام‌های ویدیویی‌شان در رسانه‌های اجتماعی از جامعهٔ جهانی می‌خواهند تا بر طالبان فشار آورد تا دروازه‌های مکتب‌ها را به روی دختران بالاتر از صنف ششم باز کنند.
این کارزار میان زنان افغان در خارج از کشور بیشتر گسترش یافته است.
شهناز جسور که اکنون در پاکستان زندگی می‌کند می‌گوید، طالبان با مانع شدن دختران از تحصیل از جهان باج می‌گیرد و با سرنوشت دختران بازی سیاسی می‌کنند.
بانو جسور از جامعهٔ جهانی و مردم می‌خواهد تا در برابر بی عدالتی بر زنان سکوت نکنند: " هدف ما از این کار این بود تا توجه مردم و توجه جامعهٔ جهانی را جلب بکنیم، که در بحث تحصیل خاموش نمانند، باید بالای طالبان فشار بیاورند، تا دروازهٔ مکاتب باز شوند، چون یک نسل ما بی‌سواد می ماند این یک ضربهٔ‌کلان برای مردم افغانستان است، بیاید صدا بلند کنیم در برابر ظلمی که علیه زنان صورت می‌گیرد، چون یک نسل بی‌سواد می‌ماند."
با این همه مسئولان وزارت معارف طالبان می‌گویند که پس از دریافت دستور از سوی رهبری‌شان مکاتب دخترانه را بازگشایی خواهند کرد.
عزیز احمد ریان در این مورد به رادیو آزادی گفت: "برای بازگشایی صنف‌های هفتم الی ۱۲ منتظر دستور رهبری هستیم، هر زمانی که آن‌ها دستور بدهند مکاتب دختران از صنف‌های ششم الی ۱۲ بازگشایی خواهند شد."
طالبان دوم حمل از آغاز تمامی مکاتب دخترانه در افغانستان خبر دادند، اما فردای آن در سوم حمل همزمان با نواختن زنگ مکتب و آغاز سال آموزشی به دختران بالاتر از صنف ششم اجازه داخل شدن به مکتب‌ها داده نشد.
این کار طالبان واکنش‌های گستردهٔ سازمان‌ها و مقامات کشورهای جهان را به همراه شد.