صابرشاه که در گذشته از چرس استفاده می‌کرد و شش ماه قبل توسط حکومت طالبان به زندان فراه برده شد، در این مدت بدون دسترسی به داکتر و ادویه چرس را ترک کرده و در داخل زندان خُمار چرس را با نسوار می‌شکند.
صابرشاه و صمد معتادانی که در فراه و کندهار زندانی اند می‌گویند که در این شش ماه هیچ یک از اعضای خانواده شان را ندیده اند. به گفته آنها تعداد معتادان در زندان‌ها خیلی زیاد شده و آنان به تنگ آمده اند.
صابر شاه گفت: "شش ماه می‌شود که در اینجا استم، تعداد معتادان هم زیاد است، روزه هم می‌رسد و اینجا خیلی گرم است. خواهش من این است که ما را آزاد کنند، نفوس در اینجا خیلی زیاد است، یک صد و هفتاد نفر در یک بلاک اند و هوا گرم است."
صمد معتاد دیگر که در زندان کندهار زندانی است می‌گوید: "به ما هرچیز رسید، میوه و نان و هرچیز، من از اینها راضی استم. خواست من این است که ما را آزاد سازند که بروم نزد بچه‌های خود."
مسئولان حکومت طالبان در این دو زندان می‌گویند، هرگاه آنان اطمینان حاصل کنند که معتادان موجود در زندان مواد مخدر را ترک کرده اند، پس از اخذ تضمین از خانواده‌های شان آنان را رها خواهند کرد.
به اساس معیارهای جهانی تداوی اعتیاد، مرحله ترک اعتیاد در داخل بستر برای یک معتاد ۴۵ روز در نظر گرفته شده و در این مدت، بر علاوه ترک مواد مخدر، عوارض جانبی صحی، به ویژه روان معتاد نیز تداوی می‌شود.
روانشناسان بخش تداوی اعتیاد به این باور اند که اعتیاد یک مریضی و وابستگی روانی است و معتاد در کنار فاصله گیری فزیکی از مواد مخدر، نیاز دارد تا به وابستگی ذهنی به آن نیز پایان دهد.
سالم سدید یک تن از روانشناسان می‌گوید، نگهداری معتاد در زندان سبب خواهد شد تا وی عقده بگیرد و پس از رهایی دوباره به مواد مخدر رو بیاورد: "یکی از روش‌های که در تداوی معتادان کاربرد ندارد، روش زور و فشار است. اگر مریض‌ها فکر کنند که با زور به ترک اعتیاد مجبور می‌شوند، در نزد آنان ضدیت ایجاد می‌شود و هرگز به تداوی تن نمی‌دهند. تنها راهی که می‌شود یک معتاد را وادار به ترک مواد مخدر کرد، جلب رضایت خودش و آماده کردن وی از لحاظ روانی است که این کار در زندان‌ها ممکن نیست."
دو ماه پس از روی کار آمدن حکومت طالبان در افغانستان، آنان هزاران معتاد را از شماری از شهرهای بزرگ جمع‌آوری و به زندان انداخته اند.
متخصصان ترک اعتیاد زندانی ساختن معتادان بدون دسترسی به ادویه، داکتر و روانشناس را خلاف اصول و معیارهای تداوی می‌دانند و از حکومت طالبان می‌خواهند که با فعال سازی دوباره مراکز ترک اعتیاد، این معتادان را در مراکز مذکور بستری سازند.