۴۴ سال از کودتای هفت ثور علیه حکومت سردار محمد داوود خان، نخسیتن رئیس جمهور افغانستان میگذرد. حزب دموکراتیک خلق افغانستان با نفوذ در ساختار نیروهای نظامی، این کودتا را در سال ۱۳۵۷ رقم زد.
از دید این حزب، این اقدام انقلابی مبنی بر بهبود وضعیت افغانستان در ابعاد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بوده است.
لعل محمد ۶۸ ساله، عضو سابق حزب دموکراتیک خلق افغانستان و در زمان کودتا دانشجوی دارالمعلمین کابل بود.
او که از روز حملۀ نظامی حزب خلق به رهبری حفیظالله امین به ارگ ریاست جمهوری، محل اقامت سردار محمد داوود خان و خانوادهاش یاد میکند، میگوید، تصور نمیکرد که این کودتا باعث شکاف در بدنۀ حزبشان و همچنین نابسامانیهای پس از آن شود.
او گفت: "علت اصلی انقلاب هفت ثور٬ عمل سردار محمد داوود خان رئیس جمهور وقت افغانستان در برابر اعضای این حزب بود. وقتی انقلاب پیروز شد اعضای حزب خلق به شمول نورمحمد ترکی از بند آزاد شدند و نور محمد ترکی رئیس جمهوری دموکراتیک او وقت افغانستان شد."
سردار محمد داوود خان دستور داده بود که چندین تن از اعضای حزب دموکراتیک خلق افغانستان به شمول نور محمد ترکی و ببرک کارمل بازداشت شوند.
اما اعضای حزب دموکراتیک خلق با بهره گیری از نفوذشان در ساختار نظامی، کودتا علیه داوودخان را رقم زدند.
این کودتا چه پیامدهایی برای آینده افغانستان داشته است؟
به باور شهزاده مسعود، آگاه سیاسی، پس از کودتای هفت ثور و در زمان تسلط حزب دموکراتیک خلق بر افغانستان، نیروهای شوروی وارد کشور شدند و در نتیجۀ این جنگ صدها هزار افغان کشته، زخمی و معلول شدند و میلیونها تن دیگر راه مهاجرت را در پیش گرفتند.
شهزاده مسعود افزود: "ما در وضعیت خوب قرار داشتیم. متاسفانه کودتای هفت ثور ما را به بدبختی مواجه کرد، میلیونها افغان مهاجر شدند و به لکها نفر در مقابل اتحاد جماهیر شوروی سابق قربانی دادیم."
در این کودتا ، سردار محمد داوود خان با ۱۷ تن از اعضای خانوادهاش کشته شدند.
سردار نادر نعیم، برادرزادۀ داوود خان در واکنش به کودتای هفت ثور در صفحۀ فیسبوکش نوشته است که افغانستان پس از این کودتا وارد جنگ و خون ریزی شد.
او در ادامه نوشته است، چهل و چهار سال پیش از امروز در یک کودتای غم انگیز و خونین نظامی ۱۸ نفر از اعضای خانوادهاش را از دست داده و پس از آن روز، خون ملت افغانستان ریخته شد و افغانستان درگیر جنگهای دائمی شد.
حزب خلق چهارده سال رهبری دولت افغانستان را بر عهده داشت، سر انجام پس از درگیریهای خونین با حکومتهای تحت حمایت شوروی سابق در افغانستان، مجاهدین در هشت ثور ۱۳۷۱ هجری خورشیدی به پیروزی دست یافتند، اما آتش جنگهای داخلی در این کشور هیچگاهی خاموش نشده است.