برخی کارمندان دولتی غور: طالبان بستن دستار و گذاشتن ریش را اجباری کرده اند

آرشیف

برخی از کارمندان اداره های ملکی در غور می‌گویند که طالبان اخیراً به آنان هشدار داده اند که اگر ریش خود را بتراشند و در جماعت نماز ادا نکنند، از وظایف شان برکنار خواهند شد.

یک کارمند محلی غور به رادیو آزادی گفت که آزادی فردی اش سلب شده: "طالب‌ها دستور اجباری می‌دهند که باید پنج وقت نماز را در مسجد بخوانید. می‌گویند که ریش تان بلند باشد. دستور می‌دهند که دستار بپوشید، کلاه بپوشید که به قول خودشان به سنت برابر باشید."

احمد کارمند ملکی در حکومت طالبان در ولایت غور است.

او یکی از هزاران کارمند ملکی است که می‌گوید زندگی و کار برایش دشوار تر شده است.

او نخواست که نام اصلی اش در گزارش گنجانده شود چونکه گفت می‌ترسد که طالبان مجازاتش کنند.

احمد: پوشیدن دستار واقعاً برای من سخت تمام می‌شود. تا حال پوشیدن و بستنش را بلد نیستم

او به رادیو آزادی گفت که چندی بعد از آنکه طالبان به قدرت باز گشتند اداره امر به معروف و نهی از منکر طالبان بر او و دیگر همکارانش این قیود را وضع کرده.

این کارمند می‌گوید که از ترس از دست دادن وظیفه مجبور است که به این هدایت طالبان تمکین کند: "من که سنم ۲۷ سال است پوشیدن دستار واقعاً برای من سخت تمام می‌شود. تا حال پوشیدن و بستنش را بلد نیستم و اگر کسی از امر طالب‌ها سرپیچی کند، طالبان او را از وظیفه منفک می‌کنند. حقیقتاً این دستورها برای ما خیلی سخت است. ولی به دلیل اینکه فرزندانم گرسنه نمانند و خرج و خوراک شان کم نشود دستورات آنها را قبول کردم تا وظیفه اجرا کنم."

احمد افزود که آزادی فردی و کاری او و دیگر کارمندان سلب شده و این اقدام طالبان بر روانش تاثیر منفی گذاشته است: "آزادی فردی نداریم آزادی کاری نداریم. همه آزادی های ما سلب شده. این دستورات واقعاً روی روان ما تأثیر خیلی منفی گذاشته. حتیٰ شخصاً خودم یاد فراموشی پیدا کردم."

یک کارمند یک اداره محلی دیگر حکومت طالبان در ولایت غور که هم نخواست نامش در گزارش گرفته شود، شکایت دارد.

او به رادیو آزادی می‌گوید که با بازگشت طالبان به قدرت زندگی اجتماعی و کار کردن برایش مشکل شده است: "مثلاً من قبلاً با دریشی و نکتایی و گاهی با پیراهن یخن دوخته افغانی و مو های شانه کرده به قول بعضی دوستان استایل زده به دفتر می‌رفتم، اما حالا جای این همه از ما گرفته شده، بطور تحمیلی برای ما دستور می‌دهند که لنگی بپوشید ریش و موهای سر خود را بیشتر بگذارید. نماز های خود را به مسجد ادا کنید تا به طبق سنت برابر باشید واقعاً نمی‌دانم که سنت در نزد امارتی ها چه معنای دارد."

او گفت که از بهر اینکه فرزندانش از گرسنگی نمیرند مجبور است که تمام دستورهای طالبان را بپذیرد.

مولوی عبدالباسط معاون نهاد امر به معروف و نهی از منکر طالبان در غور است.

او به رادیو آزادی می‌گوید که به کارمندان دولتی تنها توصیه شده که ریش بگذارند: "اداره امر به معروف فعلاً در حد توصیه پیش می‌رود و همچنان وظیفه و مکلفیت مامورین ما در اداره امر به معروف این است که به شکل توصیه حکمت و درستی مردم را به طرف شریعت مقدس اسلام دعوت بدهند. از جمله کسانی که در ادارات دولتی هستند به آنها توصیه شده که به شریعت مقدس اسلام و اخلاق اسلامی و ارزش‌های اسلامی اهمیت بدهند. مثلاً ریش بگذارند که ریش گذاشتن واجب است و تراشیدن آن گناه است. ولی کدام اجباری صورت نگرفته و هیچ برادری هم در ارگان‌های دولتی و در دیگر ارگان‌ها آنها مجبور نشده که حتماً ریش بگذارد."

اما مولوی باسط پذیرفت که اگر کارمندان زن حجاب را مراعات نکند وظیفه شان معلق می‌شود و به مرور بر کنار می‌شوند.

اما برخی ها از طالبان انتقاد دارند.

مریم: برای مردها توصیه می‌شود و برای زنان بخاطر حجاب شان اگر در صورتی‌که مراعات نشود از وظیفه منفک می‌شوند

مریم فکوری یک فعال حقوق زن در غور به رادیو آزادی گفت که طالبان حتی میان کارمندان مرد و زن هم تبعیض جنسیتی دارند: "عجب منطقی است. تبعیض آشکارا در برابر زنان. برای مردها توصیه می‌شود و برای زنان بخاطر حجاب شان اگر در صورتی‌که مراعات نشود از وظیفه منفک می‌شوند. ندانستم اینها واقعاً با زنان چه مشکل دارند.

ناصر حکیمی فعال جامعه مدنی‌ هم از اقدام طالبان انتقاد می‌کند: "متاسفانه آزادی جوانان و به ویژه جوانانی که کارمند در حکومت طالبان هستند کاملاً سلب شده و بیشترین کارمندان دلسرد شده اند و کارهای شان را به خوبی و درستی به پیش برده نمی‌توانند. اما بخاطر فامیل خود به معاش و پول نیاز دارند، مجبور اند که هر شرایطی که طالبان برای شان انتخاب می‌کنند کارمندان هم بالای شان تحمیل کنند."

طالبان در تابستان پارسال به قدرت بازگشتند. از آن هنگام، قرینه ها نشان می‌دهد که طالبان قوانین سختگیرانه‌ای را وضع کرده اند مشابه به دوره اول حاکمیت شان در سال‌های دهه نود میلادی. هنوز هیچ کشوری حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته. یکی از پیش شرط ها احترام به حقوق بشر از جمله حقوق زنان از سوی طالبان خوانده شده است.