قصه‌های دانش‌آموزان دختر؛ مرضیه احمدی

بسم‌الله الرحمن‌الرحیم

من مرضیه احمدی یک دانش آموز در صنف نهم استم.

طوری‌که می‌فهمید ورود طالبان در کشور ما باعث بسته شدن مکاتب ما شده و این عمل هزاران دختر دانش‌آموز را در خانه جای‌نشنین کرده‌اند، خود افغانستان یک کشور جنگیده است و ما برای آینده کشور خود به تحصیل نیاز داریم و طالبان این اجازه را به ما نمی‌دهند، چون از نظر اسلام‌شان رفتن دختران بالاتر از صنف ششم گناه است.

ما دختران این حرف‌ها را تأیید نخواهیم کرد، چون خداوند همه را یک‌سان آفریده است. ما قبلاً به شوق مکتب می‌رفتیم و درس می‌خواندیم، ولی بعد از مسدود شدن مکاتب قطعاً همه مان بسیار افسرده شدیم و بسیار مشکلات ره دیدیم.

خودم شخصاً آرزو داشتم داکتر شوم تا در کشور خود خدمت کنم، اما نشد ۹ سال درس خواندم بی‌فایده بود، آخر هم خانه‌نشین شدم، مجبور شدم یعنی بی‌کاری آمد مجبور شدم خانه نشستیم نانوایی باز کردیم و در نانوایی همراه فامیل خود کمک می‌کنم و به کارهای خانه کمک می‌کنم، در کل زیاد آرزو ها داشتم حیف شد از تحصیل ماندم از همه چیز ماندم.

تشکر بسیار زیاد.

مرضیه احمدی