نشریهٔ دیپلومات
- نشریۀ دیپلومات در شمارۀ اخیرش مطلبی را در بارۀ نهضت جدایی طلبان بلوچ در پاکستان نشر کرده که برخی از اعضایش در این اواخر بازداشت یا کشته شده اند.
ادعا هایی وجود دارد که رویداد های کشتار شماری از اعضای این نهضت در افغانستان صورت گرفته است.
در مطلب می خوانیم که گلزار امام، رهبر گروه موسوم به اردوی ملت گرای بلوچ در ماه سپتمبر در ترکیه بازداشت شد. او در پروازی از ایران به ترکیه رفته بود.
به گفتۀ نویسندۀ مطلب ، خبر گرفتاری او را نه گروه جدایی طلب بلوچ و نه هم اداره های امنیتی پاکستان تایید یا رد کرده اند اما هر دو طرف در بیانات غیر رسمی بازداشت امام را تایید کرده اند.
در بخشی از مطلب آمده که بازداشت گلزار امام ، بر شبکۀ جدایی طلب بلوچ در ایالت بلوچستان شاید تاثیر گذاشته باشد اما در کل این نهضت را تضعیف نکرده است.
نویسنده می گوید که در سال ۲۰۱۸ زمانیکه اسلم اچو طراح اصلی حمله به کنسولگری چین در شهر کراچی و رهبر یک شاخۀ گروه جدایی طلب بلوچ کشته شد ، این گروه به رهبری بشیر زیب جانشین او ، بیشتر از پیش قوی شد.
به باور نویسنده ، هنگامیکه نواب اکبر بوگتی رهبر قومی بلوچ ها در جریان عملیات اردو در ماه آگست سال ۲۰۰۶ جان باخت ، جدایی طلبی بلوچ ها بیشتر پرخشونت شد.
جدایی طلبان بلوچ در پاکستان عمدتاً در ایالت بلوچستان فعال اند. آنها از سال ها از حکومت می خواهند که برایشان در منابع طبیعی این ایالت سهم گسترده داده شود.
روزنامهٔ دیلی تایمز
- روزنامۀ پاکستانی دیلی تایمزدر مطلبی می نویسد که میزان صادرات پاکستان به کشور های منطقه به شمول افغانستان در سه ماه اول امسال نسبت به زمان مشابه سال گذشته صفر اعشاریه ۷۲ درصد افزایش یافته است.
در مطلب آمده که میزان صادرت پاکستان به افغانستان ، چین ، بنگلادش ، سریلانکا ، هند ، نیپال و مالدیف به ۹۵۳ اعشاریه ۱۱۳ میلیون دالر می رسد که دوازده و نیم درصدی کل صادرات پاکستان را تشکیل می دهد.
بانک دولتی پاکستان گفته است که چین در صدر کشور هایی قرار دارد که پاکستان به آنها صادرات بیشتر داشته است یعنی از بنگلادش و پاکستان جلوتر است.
میزان واردات پاکستان از هفت کشوری منطقه در ربع اول امسال میلادی ۳۳۱۸ اعشاریه ۲۴۰ میلیون دالر اعلام شده است که در مقایسه به زمان مشابه سال گذشته ۱۹ اعشاریه ۶۷ درصد کاهش را نشان میدهد.
تاجران افغان پیوسته از پاکستان انتقاد می کنند که در زمان فصل میوه در افغانستان ، راه های ترانزیتی را عمداً می بندد که در نتیجۀ آن به باغداران و تاجران افغان ضربۀ مالی وارد می شود.