شماری از زنان فعال در افغانستان می‌گویند که صدور اعلامیه‌ها و محکومیت‌های بین‌المللی هیچ تاثیری بر برداشتن محدودیت‌های طالبان بر زنان نداشته است.
یکی از زنان فعال در افغانستان که به دلیل مشکلات امنیتی نمی‌خواهد نامش در گزارش گرفته شود می‌گوید که در نزدیک به شانزده ماه گذشته جامعۀ جهانی، نهادهای حقوق بشری و کشورهای جهان فقط نقش نظارتی را از وضعیت زندگی زنان در افغانستان داشته اند و کار دیگری برای دختران و زنان در افغانستان انجام نداده اند.
او به رادیو آزادی گفت که محکومیت‌های جهانی تاثیری بر رفتار حکومت طالبان با زنان نکرده است:
"این تحریم‌ها و این محکومیت‌ها بر رفتار و رویۀ طالبان جوابگو نبوده، اصلاً تغییری نکرده و طالبان همانگونه که بودن هنوز هم هستند، رفتارشان با زنان و حقوق زن در افغانستان هیچ تغییر نکرده است."
ویسنا سعیدی، یکی دیگر از زنان فعال نیز به این باور است که صدور اعلامیه‌ها از سوی سازمان‌های حقوق بشری و کشورهای جهان هیچ دردی را دوا نمی‌کند.
سعیدی: به این واکنش‌ها و تقبیح‌های میان تهی باور ندارم
بانو سعیدی می‌گوید که آنان در نزدیک به ۱۶ ماه گذشته شاهد شکنجه، آزار واذیت و زندانی شدن زنان در افغانستان بودند، اما نهادهای حقوق بشری و مدافع حقوق زنان در بیرون از افغانستان تنها به صدور اعلامیه و محکوم کردن‌ها اکتفا کرده اند:
"من به این واکنش‌ها و تقبیح‌های میان تهی باور ندارم و یقین دارم که این عملکردهای نمایشی در اصلاح و تغییر طالبان در مقابل زنان هیچ گونه تاثیری نخواهد داشت و زنان در افغانستان باید متحدانه و منسجم در مقابل طالبان ایستاده و در برابر ظلم و استبداد طالبان مبارزه کنند."
وی می‌گوید که جهان باید همسویی خود را با زنان افغانستان به گونۀ عملی نشان دهد.
یکی دیگر از زنان فعال که او نیز به دلیل مشکلات امنیتی نمی‌خواهد نامش در گزارش گرفته شود می‌گوید که جهان باید طالبان را وادار به عملی کردن توافقنامۀ دوحه کند:
"برایشان باید گفته شود که در اثر مذاکرات صلح قطر شما به افغانستان آمدید و حالا دارید حکومت می‌کنید آیا در همان مذاکرات تعهد برای تادیه حقوق زنان داشتید یا نقض حقوق زنان؟ این موارد است که باید رویش بحث صورت گیرد تا محدودیت‌ها کم شود و زنان بتوانند فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی داشته باشند."
نزدیک به ۱۶ ماه می‌شود که طالبان در افغانستان حاکم هستند و محدودیت‌های زیادی را بر زنان وضع کرده اند.
بسته شدن مکتب‌ها به روی دختران بالاتر از صنف ششم، خانه نشین شدن کارمندان زن بیشتر اداره‌های دولتی، ممنوعیت سفر بدون محرم در مسیرهای طولانی، اجباری شدن حجاب بر زنان و ممنوعیت رفتن به پارک‌های تفریحی، حمام‌های زنانه و ورزشگاه‌ها از جمله محدودیت‌هایی اند که حکومت طالبان بر زنان وضع کرده اند.
هر چند مقام‌های طالبان بارها گفته اند که حقوق زنان در افغانستان مطابق چارچوب شریعت اسلامی تأمین شده است، سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری و سازمان ملل متحد وضع این گونه محدودیت‌ها نقض حقوق بشری خوانده اند و آنها را محکوم کردند.
این در حالی است که ظریفه یعقوبی، یکی از زنان معترض در کابل روز گذشته پس از نزدیک به ۶ هفته از زندان طالبان آزاد شد.
دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) و گزارشگر ویژۀ سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر افغانستان از آزادی او استقبال کردند، اما خواستار آزادی سایر زنان معترض از زندان طالبان شدند.