ایروایشیا رویو
نشریه ایروایشیا رویو با اشاره به روابط پاکستان با طالبان افغانستان مطلبی را منتشر کرده تحت عنوا "درز‌های در حال ظهور بین پاکستان و طالبان افغانستان."
در بخشی از این مطلب، به مقولۀ معروفی اشاره شده که می‌گویند در سیاست دوست و دشمن دایمی وجود نداشته، فقط منافع دایمی وجود دارد.
نویسنده با استناد به همین مقوله نوشته است که سیاستمداران، به ویژه حاکمان یک کشور، پیامدهای درازمدت سیاست هایی را که دنبال می‌کنند، ارزیابی کرده و بر اساس آن تصمیم می‌گیرند.
ایروایشیا رویو می‌افزاید، افزایش اخیر حملات تروریستی در پاکستان نشان می‌دهد که حکومت و نهادهای امنیتی این کشور در محاسبه‌ای پیامدهای حمایت مستقیم یا غیرمستقیم خود از طالبان افغانستان ناکام مانده اند. این تهدید‌ها پس از آن تشدید یافته که تحریک طالبان پاکستان (تی تی پی) در نوامبر ۲۰۲۱ پایان آتش‌بس توافق شده با اسلام آباد را اعلام کرد.
در ادامۀ مطلب آمده که شورشیان در سرتاسر جهان توانسته اند از ارتباطات و حمایت‌های فراملی برای بقا و جلب حمایت استفاده کنند. تحریک طالبان پاکستان نیز از این قاعده مستثنی نیست. حکومت پاکستان که در مورد تأثیرات موضع ملیگرایانه طالبان و آزمون هایی را که پس از تصرف دوبارۀ کابل توسط طالبان با آن مواجه خواهند شد، توصیه هایی داخلی و خارجی را نادیده گرفت، به نظر می‌رسد که مرتکب یک اشتباه ستراتیژیک شده است.
ایروایشیا رویو می‌نویسد، پاکستان از خروج نیروهای تحت رهبری ایالات متحده در ۱۵ اگست سال ۲۰۲۱ میلادی خوشحال نه، اما از برکناری حکومت اشرف غنی در کابل مسرور بود، ولی شادی در اسلام آباد به خاطر پیروزی طالبان در افغانستان زیاد طول نکشید. آنطوری که انتظار می‌رفت، طالبان افغان پس از بازگشت به قدرت، روی منافع خود تمرکز کردند که با محاسبات امنیتی عاجل پاکستان متفاوت بود.
ایروایشیا رویو می افزاید، با توجه به آزمون‌های بزرگی که طالبان در افغانستان با آن روبرو هستند، پیشبینی آینده روابط پاکستان و افغانستان دشوار است، ولی پاکستان به سختی آموخته که باید علیۀ تحریک طالبان پاکستان مبارزه کند.
کمیته بین المللی نجات
در صفحۀ اینترنتی کمیتۀ بین‌المللی نجات (آی آر سی) گزارشی به نشر رسیده که در آن افغانستان در زمرۀ کشورهای قرار گرفته است که در معرض شدیدترین بحران‌های بشری قرار دارند.
در فهرست نظارتی اضطراری سالانه کمیته بین‌المللی نجات که دیروز منتشر شد ۲۰ کشور در فهرستی قرار گرفته اند که بیشتر در معرض خطر وخامت بحران‌های بشری در سال ۲۰۲۳ میلادی هستند.
بر اساس این گزارش کمیته بین‌المللی نجات افغانستان، سومالیا و اتیوپیا در صدر این فهرست قرار دارند، زیرا شرق افریقا با شدیدترین خشکسالی در دهه‌های اخیر مواجه است و آشفتگی‌های اقتصادی، همچنان نیازمندی‌های مردم را در افغانستان، تشدید می‌بخشد.
با تسلط دوبارۀ طالبان بر افغانستان در اگست سال گذشته و کاهش چشمگیر کمک‌های بین‌المللی با این کشور، براساس آمار سازمان‌های و نهادهای بین‌المللی، بیش از نصف نفوس افغانستان به کمک‌های بشری نیاز داشته و به گفتۀ سازمان ملل متحد، حدود شش میلیون تن در آستانۀ، قحطی مهلک قرار دارند.
