مرزا گل نام دارد و در جاده‌های شهر کابل صبح تا شام برای دریافت کار می‌رود، اما به گفته خودش کار پیدا نمی‌شود.
او در صحبت با رادیو آزادی گفت سرپرستی یک خانواده هفت نفری را به عهده دارد و مجبور است برای خانواده‌اش نان پیدا کند.
مرزا گل می‌افزاید: "مردم همه از وظیفه اخراج شده پیسه نیست، مردم اولاد خود را سیر کرده نمی‌تواند باز از کجا کند که آبادی کند و ما را به کار ببرد، ما هم بی‌کار استیم، من از یکی قرض می‌گیرم دیگر را می‌دهم از دیگر قرض می‌گیرم به همین رقم زندگی را پیش می‌برم."
امروز دوشنبه یازدهم ثور برابر است با اول می روز جهانی کارگر.
این روز بیش از یک سده پیش، از دادخواهی‌های پی‌هم کارگران در ایالات متحده امریکا به ویژه ایالت شیکاگوی آن کشور به هدف تعدیل ساعت‌‌های کاری‌شان، منشاء می‌گیرد.
از این روز در کنار سایر کشورها افغانستان نیز در سال‌های گذشته تجلیل می‌کرد و کارگران با برگزاری نشست بزرگ در کابل و راه‌پیمایی خواست‌های‌شان را مطرح می‌کردند.
اتحادیه کارگران افغانستان یا (امکا) می‌گوید امسال از این‌که حکومت طالبان اجازه دادخواهی و راه‌پیمایی را نمی‌دهد از این روز در تبعید تجلیل کرده و صدای دادخواهی‌شان را بلند می‌کنند.
معروف قادری رئیس اتحادیه کارگران افغانستان - عکس از آرشیف
معروف قادری رئیس این اتحادیه در مورد به رادیو آزادی گفت: "ما در شرایطی از این روز تجلیل می‌کنیم که کارگران افغانستان از کمترین حقوق انسانی و شغلی‌شان مستفید نیستند، مصونیت شغلی‌شان از بین رفته، تبعیض سیستماتیک وجود دارد، حقوق حقه‌شان که دست‌مزد‌شان است آن را دریافت نمی‌کنند."
آقای قادری از حکومت طالبان می‌خواهد که برای کارگران زمینه کار را فراهم کرده و به اصول و مقررات بین‌المللی احترام بگذارد تا افغانستان به رفاه و ترقی برسد.
در این حال شماری از کارگران این اتحادیه که از چند سال به این طرف بی‌کار شده‌اند از مشکلات اقتصادی‌شان شکایت دارند.
فضل‌الرحمن و حمیدالله دو تن از کارگران پیشین این اتحادیه در ولایت‌های کابل و ننگرهار می‌گویند: "چند سال می‌شود که معاش نداریم، با مشکلات اقتصادی روبه‌رو شدیم، حتی تکلیف روحی برایم پیدا شده، بخاطر پیدا کردن نفقه فامیل به کارهای شاقه رو آوردیم."
"هر قدر تلاش کردم هیچ وظیفه پیدا نشد، بعضی وقت‌ها که مردی‌کاری پیدا می‌شود نمی‌تواند مشکلات مرا مرفوع سازد، همین مشکلات ما است."
مسئولان اتحادیه ملی کارگران افغانستان (امکا) می‌گویند که حدود ۶۰ جریب زمین جایداد‌های این اتحادیه که در زمان جمهوریت به اساس فرمان شماره ۵۷ رئیس جمهور مخلوع افغانستان به وزارت مالیه تسلیم داده شد اکنون از سوی حکومت طالبان غصب شده و عواید آنرا وزارت مالیه جمع‌آوری می‌کند.
آنان می‌گویند که این جایداد‌ها از پول حق‌الزحمه کارگران از نزد افراد و شاروالی‌ها خریداری شده و حق قانونی کارگران می‌باشد و باید دوباره به این اتحادیه تعلق بگیرد.
یک تن از کارگران در شهر کابل - عکس از آرشیف
رادیو آزادی تلاش کرد نظر عبدالولی حقمل سخنگوی وزارت مالیه حکومت طالبان را در مورد ادعای رئیس اتحادیه ملی کارگران افغانستان بگیرد، اما تا نشر این گزارش به پرسش‌ها پاسخ نداد.
در همین حال، سازمان حقوق بشری رواداری نیز هم‌زمان با روز جهانی کارگر در توییترش نوشته است که نگران پیامدهای زیان‌بار ناشی از افزایش میزان فقر و بی‌کاری بر زندگی شهروندان افغانستان است.
به‌گفته سازمان رواداری در مدت نزدیک به دو سال گذشته، دسترسی به حق کار و فرصت‌های شغلی در کشور، در نتیجه سیاست‌های سخت‌گیرانه و تبعیض‌آمیز طالبان به صورت قابل ملاحظه محدود شده است.
یافته‌های رواداری نشان می‌دهد که کارکنان باقی مانده از حکومت پیشین که در سطوح پائین‌تر ادارات دولتی کار می‌کنند، در معرض اخراج و برکناری‌های غیر مؤجه و انواع دیگر رفتارهای سخت‌گیرانه و تبعیض‌آمیز قرار دارند، آن‌چه طالبان همواره رد می‌کنند.
به اساس گزارش‌ها، پس از حاکمیت دوباره طالبان به افغانستان میزان بی‌کاری افزایش یافته، زنان از ادارات دولتی کنار زده شده و اکنون هم شماری از جوانان بی‌کار در افغانستان برای دریافت کار کشور را ترک کرده و از راه‌های قاچاقی و غیرقانونی به کشورهای منطقه می‌روند که در برخی موارد قبل از رسیدن به مقصد در بین راه جان می‌بازند.