روزنامه نیویارک تایمز به زنان افغان تمرکز کرده است که با اردوی امریکا همکار بودند و اکنون خواهان پناهندگی در ایالات متحده امریکا هستند.
به نوشته روزنامه، اعضای بلوک متشکل از زنان در میان ۷۰ هزار پناهجوی افغان شامل اند که خواهان پذیرش در امریکا هستند.
در ادامه آمده که اسناد موقت این پناهجویان تکمیل شده است و حالا آنها در بیسرنوشتی به سر می برند.
نیویارک تایمز همچنان در مورد نازدانه حسنی یک سرباز اردوی پیشین افغانستان نوشته که این بانوی ۲۴ ساله بار اخیر مادرش را در اگست سال ۲۰۲۱ و چند روز پیش از سقوط کابل به دست طالبان دیده بود.
واحد نظامیای که نازدانه حسنی در آن کار میکرد، در عملیاتهای ویژۀ نیروهای امریکا بر ضد مقامهای ارشد طالبان، شبکه القاعده و گروه داعش سهم داشت.
او به نیویارک تایمز گفته که اگر در افغانستان باقی میماند، یکجا با خانوادهاش از سوی طالبان کشته میشد.
روزنامه سخنان ایمی کلوبشار آمی کلبوچر سناتور دموکرات از ایالت مینیسوتا را برداشته که گفته است، باید از متحدان افغانشان هرگونه حمایت صورت گیرد زیرا به باور او، همین افغانها برای محافظت از نیروهای امریکایی کار کردند.
او کسی است که از مسوده در مورد آینده افغانها در امریکا و دادن اقامت دایمی و مجوز کار برای آنها حمایت قطعی کرده است.
تا هنوز در هر دو مجلس کانگرس امریکا در مورد این مسوده هیچ تصمیمی گرفته نشده، اما سناتور کلوبشار میگوید که با سناتوران جمهوریخواه از نزدیک کار میکند تا حمایت آنها را به دست آورد.
نشریه ریلیف وب که خبرهای مربوط به ملل متحد و نهادهای مددرسانی را منتشر میکند، از آغاز برنامه صحی برای زنان و دختران در افغانستان در بخشهای حیاتی، معلوماتی و حمایتی خبر میدهد.
به نوشتۀ نشریه، صندوق جمعیت سازمان ملل متحد این برنامه را تمویل میکند و هدف از آن همکاری با زنان و دختران در بخشهای صحی از جمله صحت روانی و مشورهها در این مورد است. همچنان آموزش مهارت و حرفه در این برنامه شامل است.
ریلیف وب نگفته که این برنامه چه زمانی آغاز خواهد شد، اما در مطلب آمده است که زنان و دختران در افغانستان باید به خدمات اساسی صحی به شمول صحت روانی دسترسی داشته باشند.
در ادامه بر این نکته تاکید شده که باید از بانوان افغان حمایت شود و از آنها در موارد مختلف از جمله ازدواجهای زیر سن محافظت صورت گیرد.
پیش از این شماری از دختران و زنان در افغانستان به رادیو آزادی گفته بودند که با محدود شدن آموزش و کارشان، با بیماریهای روانی دست و پنجه نرم میکنند و از آیندهشان نگران اند.
سازمان جهانی صحت میگوید که در افغانستان ۱۷.۶ میلیون تن به خدمات صحی نیاز مبرم دارند و برای رسیدگی به آن به حداقل ۱۸۸ میلیون دالر نیاز است.