شبکهٔ بین المللی موسوم به سیستم‌های هشدار اولیۀ قحطی می‌گوید، از ماه جون الی دسامبر سال روان میلادی از ۷ تا نزدیک به ۸ میلیون نفر در افغانستان با کمبود شدید مواد غذایی روبه‌رو خواهند بود.
در گزارش ماه جون این شبکه آمده است، هرچند در ماه روان در بیشتر مناطق افغانستان حاصلات زراعتی جمع‌‌آوری می‌شود و با آن وضعیت مواد خوراکی مردم بهتر می‌شود، اما گزارش افزوده، در مناطقی که در آنها کشت صورت نمی‌گیرد، سطح گرسنگی هنوز هم بلند است.
به اساس این گزارش، تا ماه دسامبر سال روان سطح گرسنگی در مناطق آسیب دیده از خشک سالی در شمال افغانستان بیشتر خواهد بود.
شبکۀ سیستم‌های هشدار اولیۀ قحطی ارائه‌دهندۀ هشدارها و تحلیل‌های اولیه در بارۀ کمبود مواد غذایی حاد در سراسر جهان است.
این شبکه علاوه بر افغانستان، وضعیت اقتصادی مردم سودان، نایجریا، اتیوپیا، کانگو، یمن، سومالی، هاتی، کینیا، ماداگاسکار، انگولیا و مناطق کشاورزی وینزویلا را نیز سروی کرده است.
در جریان نزدیک به دو سال گذشته زنان و کودکان بیشتر در معرض فقر و کمبود مواد غذایی قرار داشته اند
این هشدار در مورد افغانستان در حالی داده شده است که مردم این کشور به ویژه مردم مناطق آسیب دیده از خشک‌سالی با مشکلات شدید اقتصادی روبه‌رو هستند.
شاکرالله باشندهٔ شرق لغمان است که اکنون در کابل، پایتخت افغانستان با کراچی دستی کار می‌کند.
شاکر الله : کراچی دستی دارم اما هیچ کار و بار نیست روز ها بدون عاید به خانه می روم
او می‌گوید، با مشکلات شدید اقتصادی روبه‌رو است.
او که مسئولیت خانوادهٔ ده نفری را به عهده دارد، به رادیو آزادی گفت٬ درآمد ثابتی ندارد و روزی هم شده که هیچ درآمدی نداشته است.
"این‌جا، گاهی دوصد و یا سه صد افغانی کار می‌کنم، اما گزارۀ من با آن نمی‌شود، ده نفر فامیل دارم، کودکانم از مکتب مانده‌‌اند، چون بالایشان کار می‌کنم، دیروز تمام روز ۲۰ افغانی کار کردم، روز دیگر بیخی از کار ماندم."
شاکرالله خواستار کمک‌های بشردوستانۀ از سوی حکومت طالبان و جامعهٔ جهانی است.
بسیاری از خانواده ها در افغانستان غذای کافی و متنوع برای خوردن ندارند
محمد عمر ۱۴ ساله، دیگر باشندهٔ کابل که او نیز کراچی دستی دارد، از مشکلات مشابه شکایت دارد.
او به رادیو آزادی می‌گوید، پدر ندارد و خودش برای خانوادهٔ شش نفری‌اش نان پیدا می‌کند:
"صبح می‌روم شام می‌آیم، ۵۰ یا ۶۰ افغانی پیدا می‌کنم، پدر ندارم، زنده و مرده‌اش ناپدید است، شش نفر فامیل دارم و تنها من نان‌آورشان هستم، از حکومت نان می‌خواهم زیرا ما نان نداریم."
پس از حاکمیت دوبارهٔ طالبان بر افغانستان، بیکاری و فقر بیشتر از هرزمانی دیگر افزایش یافته است، و تعداد زیاد از مردم این کشور به کمک‌های فوری بشری نیاز دارند.
دفتر هماهنگی امور بشری سازمان ملل متحد (اوچا) گفته است، افغانستان اکنون هم با بحران شدید بشری مواجهٔ است.
این اداره ده روز پیش در یک گزارش گفته بود،۲۸.۸ میلیون (دو سوم از جمعیت افغانستان) به کمک‌های بشری نیاز دارند.