بانوان قالین باف در افغانستان می‌گویند که تولیدات و فروشات‌شان در تناسب به سال‌های قبل کاهش یافته است.
آنان افزایش بهای مواد خام و مشکلات اقتصادی مردم را عامل اصلی کاهش فروشات و تولیدات‌شان عنوان می‌کنند.
پشتون امیری، مالک یک شرکت قالین بافی و صنایع دستی میگوید که پیش از این بانوان زیادی با او کار می‌کردند، اما حالا که تولیدات قالین در شرکت‌اش کاهش یافته، بیشتر کارمندانش بیکار شده و خانه‌نشین شدند.
وی میگوید:
"کار و بار و بازار قالین در این سال‌ها بسیار زیاد خراب شده است، به ویژه بلند شدن بهای مواد خام و این که مردم خریداری نمی‌کنند، پول از افغانستان گم شده است، فروش نداریم، سال گذشته ما هیچ فروش نکردیم،به همین خاطر ما کار بافت قالین را کاهش داده ایم، حالا دو یا سه نفر برای ما کفایت میکند ، دیگرهمه بیکار شده اند، بخاطری که مواد خام و فروش قالین وجود ندارد"
تعدادی از زنان قالین باف در هرات
فاطمه عاشوری، بانوی دیگر است که میگوید، از ده سال به این طرف شرکت تولید تار و قالین دارد، اما به گفتۀ او، در دوسال گذشته همه کارها متوقف است:
"پس از تحول سیاسی بدبختانه صادرات قالین، تولید، بازار و همه چیز سقوط کرده است، قالین افغانی در وضعیت خوبی نیست، مانند گذشته قالین افغانی صادرات ندارد، بازار ندارد، قیمت‌اش کاهش یافته است. به همین خاطر ما نمی‌توانیم پول خوبی به کاریگر بدهیم، تولید کننده و کاریگران همه در تاوان هستند."
تلاش کردیم در بارۀ تولید و بازار قالین افغانی نظر مسئولان اتحادیۀ قالین را بگیریم، اما نوراحمد نوری، رئیس این اتحادیه تا زمان نشر گزارش به پرسش‌های ما پاسخ نداد.
اما عبدالسلام جواد، سخنگوی وزارت صنعت و تجارت حکومت طالبان با فرستادن یک پیام ویدیوی به رادیو آزادی ادعا کرده است که در سه ماه نخست سال جاری ۲۶۰ هزار متر قالین به کشورهای پاکستان، ازبکستان، ایتالیا، ترکیه، امریکا، هند، چین و امارات متحدۀ عربی صادر شده است.
"در سه ماه نخست سال ۱۴۰۲ هـ ش صادرات قالین که حدود ۲۶۰ هزار متر قالین می‌شود و ارزش آن به 4 میلیون و ۷۰ هزار دالر امریکایی می‌رسد، به کشورهای بیرون از افغانستان صادر شده است."
این درحالیست که کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (یو ان اچ سی آر) امروز در صفحۀ ایکس یا تویترسابق خود نوشته است که برای زنان قالین باف در ولایت بلخ یک مرکز تولید قالین ایجاد خواهد کرد.
این اداره با نشر این خبر یک ویدیو را نیز منتشر کرده است که در آن دیده می‌شود چند بانوی کهن سال در یک خانه که سقف هم ندارد، جمع شده و قالین بافی می‌کنند.
از این میان بی بی نیاز ۷۱ ساله میگوید:
"قالین بافی یک بخش از زندگی من است، از ده سال به این طرف که حالا من ۷۱ ساله استم با قالین بافی زندگی کردیم، کار کردن در زمستان برای من در اینجا مشکل است، ما در این جا آتش روشن می‌کنیم، دست‌های خود را گرم کرده و کار خود را می‌کنیم، اگر قالین بافی نباشد، ما غذا نداریم، اینجا هیچ چیزی نیست، همه چیز را به قرض می‌گیریم، ما پول نداریم و هیچ چیزی نداریم."
قالین های مرغوب افغانی در بازار های بین المللی نیز خریداران زیادی دارد
این بانو میگوید، تا زمانی که چشمانش کار میکند، به کار قالین بافی ادامه می‌دهد.
(یو ان اچ سی آر) گفته که این مرکز قالین بافی به حمایت سفارت جاپان در افغانستان ساخته خواهد شد، اما مشخص نکرده که این مرکز چه زمانی ایجاد و برای چه تعداد بانوان زمینۀ کار فراهم خواهد شد.
اما این سازمان نوشته است که بانوان بیجا شدۀ داخلی در این مرکز کار خواهند کرد.
تولید کنندگان قالین در حالی از کمرنگ شدن تولیدات و بازار فروشات شان شکایت دارند که به اساس گزارش‌های سازمان‌های بین المللی، با کاهش کمک‌ها فقر در بین مردم افغانستان افزایش یافته است تا جایی که بیشتر خانواده‌ها حتی توان مالی تأمین نیازهای اولیه‌شان را ندارند.