محمد طارق، مالک یکی از کارخانه های تولید بوت در کابل است. او میگوید، وضعیت کاروبارشان خوب نیست و بازار فروش برای تولیداتشان در داخل کشور وجود ندارد.
او در این مورد به رادیو آزادی گفت:
"از وقتی که امارات اسلامی (طالبان) آمده است، حمایت وجود ندارد و تولیدات وطنی به شدت ضربه خورده است، بخاطری که بوت و کرمچ و چپلی بوت از ایران و پاکستان با قیمت ارزان وارد کشور میشود، یک راه وجود دارد که یا واردات خارجی را مالیهاش را زیاد بکند، در غیر آن تولیدات وطنی رو به سقوط است."
عبدالوهاب امینی، یکی از کارخانهداران دیگر در ولایت هرات نیز شکایت مشابهی دارد و میگوید، سطح تولیدات و تعداد کارگران خود را کاهش داده است:
"چند دلیل دارد اول این که تکس گمرکی مواد خام که داخل کشور میشود، بلند است، دوم تکس گمرکی کفش که وارد افغانستان میشود پائین است، ما متضرر میشویم، نمیتوانیم با کشورهای دیگر رقابت کنیم، قبلاً که ما روزانه هشتاد جوره تولید داشتیم، حالا ده جوره تولید میکنیم."
اتحادیۀ تولید کنندگان بوت افغانستان این مشکلات کار خانهداران را تأیید میکند و میگوید، در دو سال گذشته بیش از نصف کارخانههای تولید بوت مسدود شده و بیش از ۳ هزار کارمندان کارخانههای تولید بوت بیکار شده و این مسلک را ترک کرده اند.
محمد آصف جامی، رئیس این اتحادیه به رادیو آزادی گفت، کاروبار کارخانههای باقی مانده هم در آستانۀ رکود قرار دارد:
"تولیدات بوت روز به روز در حال کاهش است، در سطح افغانستان که بیش از ۶۵۰ کارخانۀ تولید بوت داشتیم، فعلاً کمتر از ۳۰۰ کارخانه تولید بوت باقی مانده که اکثریتشان غیرفعال هستند، من چهل روز میشود با وزیر صاحب وزارت تجارت وقت ملاقات گرفتیم تا در مورد وضعیت صنعت صحبت کنیم، اما تا هنوز زمینه برای ما مساعد نشده است."
او میگوید، در دو سال گذشته بیشتر کارگران ماهر صنعت بوتدوزی کشور را ترک کرده و راهی کشورهای منطقه شده اند.
عبدالسلام جواد، سخنگوی وزارت صنعت و تجارت حکومت طالبان تا زمان نشر گزارش به پرسشهای رادیو آزادی در بارۀ این مشکلات کارخانهداران بوت پاسخ نداد.
اما پیش از این به رادیو آزادی گفته بود که حکومتشان از همه صنعت کاران به ویژه صنعت تولید بوت حمایت میکند.
از سوی دیگر اتحادیۀ صنعتکاران افغانستان با تأیید مشکلات صنعتکاران به ویژه کارخانههای تولید بوت میگوید، برای حل این مشکلات با حکومت طالبان روی یک پالیسی کار میکنند:
"من شکایت همه را اگر کارخانهداراست یا کارگر تأیید میکنم که با مشکلات روبهرو هستند، اما برای حمایت اینها همراه با امارت اسلامی (حکومت طالبان) روی پالیسی کار میکنیم که همه صنعت کاران به پاایستاده شده و برایشان زمینۀ کار فراهم شود."
نگرانیها از رکود صنعت تولید بوت در افغانستان در حالی مطرح میشود که روزانه هزاران مهاجر افغان از کشورهای ایران و پاکستان به گونۀ اجباری یا داوطلبانه به کشور بر میگردند و نیاز به ایجاد فرصتهای کاری دارند.
مسئولان بخش صنعت در افغانستان میگویند، با حل مشکلات صنعتکاران و حمایت از کارخانههای تولیدی داخلی، زمینۀ کار برای هزاران بیکار فراهم خواهد شد.