تلاشها برای برگزاری جرگهای به هدف رفع محدودیتها در برابر آموزش دختران در افغانستان.
اعضای "کمپاین ملی آموزش دختران" میگویند، آنان در نظر دارند که شخصیتهای علمی، بزرگان مردمی و عالمان دینی را در پیوند به آموزش دختران با حکومت طالبان به میز گفتوگو بنشانند.
زرگی ملیار، مسئول رسانههای این کمپاین در بارۀ زمان دقیق برگزاری این جرگه جزئیات بیشتر ارائه نکرد، اما به رادیو آزادی گفت که آموزش دختران خواست ملت است و به همین دلیل میخواهند که این موضوع از آدرس نمایندگان مردم با حکومت طالبان در میان گذاشته شود:
"ما بالای این کار میکنیم که یک جرگه متشکل از اشخاص سرشناس، شخصیتهای علمی و عالمان دین را ایجاد کنیم تا با مسئولین حکومت سرپرست رودررو صحبت کند. این خواست ملت است، خواست قران است که دروازههای آموزش چه دروازههای مکاتب باشد یا دروازههای پوهنتونها بروی دختران باز شود."
کمپاین ملی آموزش دختران در افغانستان پس از بسته شدن دروازههای مکتبها بروی دختران بالاتر از صنف ششم و همچنان ممنوعیت تحصیل دختران در پوهنتونها در ماه جون امسال به فعالیت آغاز کرد.
اعضای این کمپاین میگویند که این یک حرکت غیرسیاسی و به تمام معنا یک کمپاین ملی است که در کشورهای مختلف جهان نزدیک به ۱۵۰ عضو افغان دارد و تا بر طرف شدن محدودیتهای آموزشی و تحصیلی بر دختران رفع نشود، به تلاشهایشان ادامه خواهند داد.
این کمپاین تا کنون ۹ سپیس یا گفتوگو در رسانههای اجتماعی برگزار کرده و در کنار صدور اعلامیه در پیوند به محرومیت دختران از آموزش به برخی مراجع مختلف نامه هم نوشته است.
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان به پرسشها در بارۀ اشتراکشان در جرگۀ این کمپاین پاسخ نداد.
اما برخی فعالان و دختران محروم از آموزش و تحصیل از اقدامات این چنینی استقبال میکنند.
بصیراحمد دانشیار، استاد پیشین پوهنتون هرات به رادیو آزادی گفت:
"من به تمام تلاشها بخاطر باز شدن دروازههای مراکز تعلیمی و تحصیلی خوشبین هستم و من فکر میکنم که نسبتاً نتیجۀ خوب هم داشته است اما باز هم نیاز داریم که بیشتر کار کنیم و تلاش زیادتر کنیم تا مراکزآموزشی بروی زنان و دختران باز شود."
ناجیه حیدری، دانشجوی پوهنتون که نزدیک به یک سال است از تحصیل محروم شده، به رادیوآزادی گفت:
"این جرگه حتماً تاثیرات خود را دارد، خواست من از اعضای این جرگه این است که صدای ما را به طالبان برسانند، امروز هر زن و دختر در افغانستان آرزو دارد که دروازههای مکتب و پوهنتون برویشان باز شود، وضع محدودیتها بر آموزش سبب عقب مانی جامعه میشود."
کبرا، یکی از دختران محروم از مکتب میگوید، هر چند تا کنون هیچ نشستی در این مورد نتیجه نداشته است، اما باز هم به این گونه تلاشها امیدوار است:
"ما این دو سال را نمیتوانیم با کلمات بیان کنیم که بر ما چه گذشت؟ ما شاهد بیشتر نشستها بودیم که هیچ کدام آنها نتیجه نداشته است، من آرزو دارم که این جرگه که برگزار میشود، یک نتیجه داشته باشد."
از مسدود شدن دروازه های مکاتب بروی دختران ۸۱۸ روز میگذرد و محرومیتشان از تحصیل در پوهنتونها هم قرار است تا چند روز دیگر یک ساله شود.
با وجود واکنشها در داخل و بیرون از کشور حکومت طالبان تصمیماش را در این باره تغییر نداده است.
هفتۀ گذشته هم در نشست فارمت دوحه در قطر روی برطرف شدن محدودیتها بر آموزش و تحصیل دختران در افغانستان صحبت شد.
پیش از این حکومت طالبان آموزش دختران را یک مشکل کوتاه مدت خوانده و گفته بود که به زودی برای آن راه حل پیدا میکند.
اما ظاهراً مقامهای طالبان در این باره اختلاف نظر دارند. چندی پیش ریچارد بنیت، گزارشگر ویژۀ ملل متحد در امور حقوق بشر افغانستان گفت که طالبان در بخش آموزش دختران موضع واحد ندارند.
چنین اختلافی در سخنرانی برخی مقامهای طالبان نیز آشکار شده است.