در حالی که هوا سرد شده و چند روز محدود به آغاز فصل زمستان باقی مانده، برخی شهروندان افغانستان نگران اند که زندگی‌شان را در هوای سرد امسال چگونه و با چه وسیلۀ گرمایش سپری خواهند کرد.
آنان به رادیو آزادی گفتند، امسال به دلیل مشکلات اقتصادی توان خرید مواد سوخت را ندارند و تلاش می‌کنند از وسیله‌ای استفاده کنند که ارزان و اقتصادی باشد.
سید ربانی، باشندۀ ولایت میدان وردک می‌گوید که آنان بخاطری سپری کردن زمستان از تابه‌خانه استفاده می‌کنند و مواد سوخت آن را بیشتر از بته‌های کوهی فراهم می‌کنند:
"امسال مشکلات اقتصادی اکثر مردم زیاد شده، من آمادگی دارم که مواد سوخت برای زمستان پیدا کنم، اما تا هنوز چیزی نخریدیم، اما ما مردم اینجا بیشتر از تابه‌خانه استفاده می‌کنیم تا که آب گرم باشد و خانه هم گرم باشد و نان هم پخته می‌شود، اقتصادی هم تمام می‌شود."
گل محمد، باشندۀ ولسوالی کشم ولایت بدخشان نیز می‌گوید، امسال وضعیت اقتصادی‌اش خوب نیست و توان فعال کردن هیچ وسیلۀ گرمایش را ندارد، اما بخاطری که فرزندانش مریض نشوند، مجبور است زمستان را با صندلی سپری کند:
"من کوشش می‌کنم یک صندلی بمانم و آن هم از مجبوریت که فرزندانم مریض نشوند، به همین خاطر کوشش می‌کنم اما توان همین را ندارم که برای گرم کردن صندلی چوب و یا زغال بخرم."
بخت بی‌بی، یکی از ساکنان شهر کابل می‌گوید، به دلیل فقر شدید حتی توان فعال کردن یک صندلی را هم ندارد.
او به رادیو آزادی گفت که همین حالا هم کودکانش بیمار هستند و توان خرید دارو برای آنان را هم ندارد:
"دو سال شد که من نه بخاری دارم، نه چری حتی امید ماندن صندلی را هم ندارم که بتوانم صندلی بمانم، فعلاً خودم و فرزندانم بیمار هستیم من پول یک نسخه دوا را ندارم، چری، بخاری و یا صندلی را از کجا کنم؟ غیر از امید به دربار خدا دیگر هیچ چیزی ندارم."
این ساکنان نقاط مختلف افغانستان در حالی از مشکلات اقتصادی شان شکایت دارند که پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان، فقر و بیکاری در این کشور به گونۀ کم‌پیشینه‌ای افزایش یافته است.
هرچند بهای مواد سوخت در مرکز و ولایات افغانستان یکسان نیست، اما باشندگان کابل می‌گویند که بهای یک خروار چوب نزدیک به ۱۰ هزارافغانی، یک تن زغال سنگ ۱۴ هزار افغانی، یک کیلو گاز ۵۵ افغانی است و از سوی دیگر برق هم به گونۀ منظم وجود ندارد تا از وسایل برقی برای گرم کردن خانه‌هایشان استفاده کنند.
بر اساس آمار دفتر هماهنگ کننده امور بشردوستانۀ ملل متحد (اوچا) بیش از ۲۹ میلیون افغان در سال ۲۰۲۳ به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند که با اخراج هزاران مهاجر از پاکستان و ایران، این تعداد افزایش خواهد یافت.
