هنرمندان پیشین تئاتر در ولایت فراه از بیکاری و مشکلات اقتصادی می نالند

این هنرمندان تئاتر در فراه تا پیش از دو سال با اجرای نمایش‌ها و برنامه‌های مختلف طنزی‌شان در محفل‌های دولتی و غیر دولتی به ویژه روز‌های ملی در تالار‌های شهر فراه بر لبان صدها باشنده این ولایت خنده می آورند؛ اما حال می‌گویند که غم زندگی‌شان را فرا گرفته و حیران مانده اند که نفقه خانواده‌های خود را چطور تامین کنند.

غلام علی رضایی ۶۲ ساله یکی از آنها است.

او که در دو دهه گذشته با نقش آفرینی هنری خود باشندگان فراه را می خنداند، می گوید که اکنون با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می کند.

او می گوید که تهداب تئاتر را در فراه گذاشته است:
"به بسیار مشکل خودم بنیانگذار تئاتر بودم در ولایت فراه که شروع کردیم هنر تئاتر را گفتیم پیشرفت کند و خوشبختانه پیشرفتی هم داشتیم."

اما در زیر حاکمیت طالبان رضایی می‌گوید که هنر تئاتر در فراه به فراموشی سپرده شده است.

محمد ناصر دانا یکی دیگر از این هنرمندان تئاتر با سرنوشت غلام علی رضایی روبرو است. او می‌گوید که در زمان جمهوری مخلوع افغانستان هم وضع چندان خوبی نداشتند. اما حال از دید او وضعیت بدتر شده است:
"ما همیشه از مسئولین چه از مسئولان حکومت سابق بوده و چه از مسئولان امارت اسلامی، تقاضا کردیم که به فکر هنرمندان باشند چون چند تا هنرمندی که در بخش هنر کار می‌کنند حداقل یک معاش بخور و نمیر داشته باشد."

مقام‌های محلی طالبان در فراه از کمک‌ با این هنرمندان عاجز مانده اند.

فرهاد ایوبی آمر فرهنگ و گردشگری ریاست اطلاعات و فرهنگ طالبان در فراه است.

او در این مورد به رادیو آزادی چنین گفت:
"متاسفانه در تشکیل ریاست اطلاعات و فرهنگ بستی بخاطر هنرمندان تئاتر وجود ندارد و تخصیص خاصی هم در بودجه وزارت اطلاعات و فرهنگ بخاطر هنرمندان تئاتر داده نشده به همین خاطر ما نتوانستیم از لحاظ مادی هنرمندان تئاتر را کمک کنیم."

در بیش از دو سال گذشته که طالبان به قدرت برگشته اند، بسیاری از هنرمندان به دلیل وضع محدودیت‌های طالبان و تهدیدات احتمالی یا افغانستان را ترک کردند و به کشور‌های ایران و پاکستان گریختند و یا هم در داخل کشور با تغییر شغل برای تامین مخارج خانواده‌های‌شان با مُزد اندک مصروف کارهای شاقه مثل دهقانی و کارگری هستند.