اتحادیه ملی کارگران و کارمندان افغانستان: بیکاری جدی‌ترین مشکل بیجا شده های داخلی است

یک کمپ بیجا شده های داخلی در ولایت هرات - عکس از آرشیف

اتحادیه ملی کارگران و کارمندان افغانستان مشکلات اقتصادی و بیکاری را مشکل اساسی بیجا شدگان داخلی در این کشور می‌خواند.

به گفته این اتحادیه از زمانی که اخراج گروهی افغان‌ها از کشورهای همسایه مخصوصاً افغان‌های بدون اسناد از پاکستان شروع شده این مشکل هم افزایش یافته است.

میر آغا حمیدی یک عضو این اتحادیه در ننگرهار در صحبت با رادیو آزادی از شهر جلال آباد در مورد یک سروی در این رابطه سخن گفت.

«در اواخر در جلال آباد تقریباً ۱۸ هزار خانواده بی‌جا شده سروی شده که من هم در این سروی حاضر بودم، از نزدیک با آنها صحبت کردیم. وضعیت اقتصادی آنها را با چشم دیدیم. آنها در حالت بسیار بد قرار داشتند. اکثر اطفال این خانواده ها به کار مشغول هستند، تا به خانواده های خود نفقه پیدا کنند».

نظر به معلومات کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان هم اکنون در افغانستان بیش از سه میلیون و دو صد هزار بیجا شده داخلی وجود دارد و پنج میلیون و سه صد هزار مهاجر افغان همچون پناهنده در کشور های همجوار ثبت شده اند.

در همین حال اخراج پناهجویان بدون اسناد افغان از کشور های همسایه مخصوصا پاکستان ادامه دارد.

ملل متحد: در افغانستان بیش از سه میلیون و دو صد هزار بیجا شده داخلی وجود دارد

کارولین گلوک سخنگوی کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان در افغانستان می‌گوید آنها علاوه بر بیجا شدگان داخلی به افغان‌های که از کشورهای همسایه اخراج شده اند هم یک اندازه کمک می‌رسانند.

«ما با آن مهاجرینی که از پاکستان بر می گردند کمک نقدی می‌رسانیم و کمک‌های محافظتی فراهم می‌سازیم. همچنان برای آنها از مکتب گرفته تا کلینبک های صحی و خدمات اساسی را مهیا می‌کنیم. در آن جا های که آنها می‌روند خدمدات معیشتی هم ارائه می‌کنیم. UNHCR اولویت ساحات ادغام و بود و باش را مشخص کرده و اینها ساحاتی می‌باشند که بسیار بیجا شدگان افغان به آنجا ها رفته و سکونت اختیار کرده اند».

بیشتر در این باره: آی او ام: ادامه زندگی در کشورهای همسایه برای بسیاری از افغان‌ها تقریباً ناممکن شده است

ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان ماه گذشته گفته بود که از ماه نوامبر به این سو از ایران، پاکستان و ترکیه بیش از ۸۰۰ هزار افغان یا اختیاری و یا هم با زور به افغانستان آمده اند.

هرچند شدت جنگ‌ها در افغانستان کاهش یافته اما بسیار مردم به خاطر نبود فرصت های اقتصادی به دوام زندگی در مناطق اصلی خود دل خوش نمی‌کنند.